Direct naar artikelinhoud
Filmtips

Deze 10 films mag u deze week niet missen

Still uit 'Good Time'.Beeld RV

Zin in een avond zonder Netflix? De filmredactie van De Morgen selecteert voor u het beste wat de bioscopen deze week te bieden hebben.

en

1. La La Land in concert

You can't just hear jazz, you have to see it”, zegt Ryan Gosling in La La Land. En die redenering gaat ook op voor de soundtrack van musicalfilm. Het hoeft dus niet te verbazen dat deze prachtige publiekslieveling nu al als cinéconcert de wereld rondgaat. Terwijl de film op groot scherm wordt geprojecteerd, speelt een honderdkoppig orkest de integrale score. Alleen de stemmen van Emma Stone, Ryan Gosling en John Legend staan nog op band. Volgens onze recensent zorgt de uitvoering “voor een nog grotere krop in de keel dan tijdens de eerste visie”. Kortom: La La Land is iets wat u La La Live wil meemaken. 

Op 19/10 in Vorst Nationaal (Brussel), 22/10 in Casino-Kursaal (Oostende). Tickets kunt u hier kopen. Lees hier onze recensie van het concert en ons interview met filmcomponist Justin Hurwitz.

2. Blade Runner 2049

Als er één regisseur met zijn fikken aan Blade Runner mocht zitten, dan wel Denis Villeneuve (Arrival). De Canadees doet met Blade Runner 2049 wat alleen hij vandaag kan in Hollywood: een als peperdure blockbuster verpakte arthousefilm maken. Dit is een sequel met ballen, gedragen door filosofische overpeinzingen, apocalyptische beelden en subtiele vertolkingen van Ryan Gosling en Harrison Ford. Ga voor een zo groot mogelijk scherm zitten en laat je opslokken door dit prachtige monster. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en ons interview met de cast en crew.

3. Good Time

Haal nog maar eens diep adem voordat u gaat zitten voor Good Time, want tijdens de 101 strakke minuten die deze film duurt, krijgt u daar nauwelijks nog de kans toe. De regisserende broers Safdie zorgen voor een welgekomen elektroshock met hun explosieve cocktail van humor, geweld, neonkleuren en subtiele maatschappijkritiek. Good Time is een ademloze misdaadfilm die van begin tot eind vooruit dendert als een op hol geslagen trein, aangedreven door adrenaline, wanhoop en ongefilterde paniek. Posterboy Robert Pattinson is quasi onherkenbaar, en beter dan ooit. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en ons interview met Robert Pattinson.

4. Thrilling Shorts

Het is nog anderhalve maand wachten tot het Kortfilmfestival weer begint, maar in afwachting daarvan kun je alvast in Leuven terecht voor een selectie korte (maar krachtige) films. Onder de noemer ‘Thrilling Shorts’ verzamelt Dalton Distribution vijf heel verschillende Vlaamse films die één ding gemeen hebben: ze brengen je op het puntje van je stoel. Uitschieters zijn Empire van Kristof Hoornaert, dat over de hele wereld filmfestivals aandeed, en Saint Hubert, met Wim Opbrouck als gestoorde boswachter. 

Op 23 en 31/10 in Cinema ZED (Leuven).

5. Insyriated

Bij Syrische vluchtelingen denken we al snel aan bootjes op de Middellandse Zee en tenten in het Maximiliaanpark. Maar de Belgische regisseur Philippe Van Leeuw spoelt terug naar het beginpunt van hun reis: de verwoestende oorlog in hun thuisland. In Insyriated sluit hij je samen met een groot gezin op in een appartement in het belegerde Damascus, waar het leven onmogelijk gemaakt wordt door bombardementen en sluipschutters. Een claustrofobisch huis clos vol snijdende suspense en morele dilemma’s, dat je de oorlog aan den lijve doet ondervinden. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en ons interview met Philippe Van Leeuw.

6. Le fidèle

Kun je een film tegelijk ietwat gebrekkig, en toch subliem vinden? Ja, zo bewijst Le fidèle. Michaël R. Roskam (Rundskop) serveert verrassende cinema met wervelende actie, een rammelende laatste akte en een onvergetelijke romance. Wat aanvankelijk een elegante gangsterfilm lijkt, wordt steeds meer een passionele ode aan de liefde. Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos vormen zo’n magnetisch koppel dat je de film met plezier zijn scenariofoutjes vergeeft. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie, ons verslag van een avond in Toronto met Matthias Schoenaerts en onze interviews met Michaël R. Roskam.

7. Âge d’Or Festival

Film hoeft niet altijd synoniem te zijn met een mooi afgerond verhaaltje. Wie zin heeft in iets anders, kan de komende dagen terecht op het Âge d’Or Festival in Cinematek. De naam ontleenden de organisatoren aan Luis Buñuel: zijn rebelse geest waait nog steeds doorheen de experimentele films die er vertoond worden. Âge d’Or focust dit jaar op Argentinië en op Britse feministische filmmakers, maar pakt ook uit met een volledige retrospectieve rond onze landgenoot Johan Grimonprez, beeldend kunstenaar en regisseur van fascinerende films als Shadow World en Double Take. Allen daarheen! 

Van 19 tem 24/10 in Cinematek (Brussel).

8. Loveless

Mother Russia is een selfie-verslaafde bitch in het allegorische scheidingsdrama Loveless, dat de Juryprijs won in Cannes. Topregisseur Andrej Zvjagintsev (Leviathan) observeert twee antipathieke egoïsten die uit elkaar gaan en vechten om de voogdij over hun 12-jarige zoontje vooral niét te krijgen. Het emotioneel verwaarloosde kind staat symbool voor de Russische burger. Een bikkelhard portret van een gezin én een land, dat een stevige knoop in je maag legt met visueel superieure feelbad-cinema. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en ons interview met Zvjagintsev.

9. Detroit

Met The Hurt Locker en Zero Dark Thirty focuste Kathryn Bigelow de laatste jaren op Amerikaanse oorlogen ver van huis, maar nu steekt ze de hand in eigen boezem: het beklemmende en hyperrelevante Detroit toont een brutale rassenoorlog die vijftig jaar geleden werd uitgevochten in het hart van de VS – en die vandaag nog steeds verder woedt. Een onthutsende film over racisme en politiegeweld waar je nauwelijks naar kunt blijven kijken, en die je toch ademloos aan je stoel gekluisterd houdt. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en ons interview met Kathryn Bigelow.

10. Happy End

Een komedie van Michael Haneke. Voor wie enigszins vertrouwd is met het werk van de giftige Oostenrijker, lijkt het totaal ondenkbaar. En toch is dat precies wat Happy End is. Haneke richt zijn cynische blik op de Laurents: een welgestelde familie uit Calais die even blind is voor haar eigen problemen als voor het lot van de migranten in het vluchtelingenkamp om hun hoek. Geen grootse Haneke misschien, maar wel ernstiger dan je denkt. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en ons interview met hoofdrolspeelster Isabelle Huppert.