De Vleeschauwer was eerst rijkswachter geweest in Lokeren. Na een intern onderzoek werd hij overgeplaatst naar de brigade in Sint-Niklaas. Op donderdag 14 november 1996 werd hij ontvoerd uit de kazerne van Sint-Niklaas. Meteen werd een grote zoekactie opgezet. Tot een anonieme briefschrijver de speurders tipte dat De Vleeschauwer nog in leven was.

Zes weken later vond een schipper het lichaam van Peter De Vleeschauwer terug in Hamme, op de samenvloeiing van de Durme en de Schelde. De 37-jarige rijkswachter was met een nekschot afgemaakt.

In eerste instantie werd niet gedacht aan een afrekening binnen de rijkswacht. Chris De Vleeschauwer beschuldigde twee Lokerse ondernemers van de moord op zijn broer. De ondernemers zouden Peter De Vleeschauwer met de dood hebben bedreigd. Maar de twee ondernemers stapten naar de rechter en die legde Chris De Vleeschauwer een verbod op de namen van de ondernemers publiekelijk te noemen.

Daarna was er een onderzoekspiste in het spoor van Peter De Vleeschauwer als militant van Agalev, het vroegere Groen. De Vleeschauwer zou min of meer op eigen houtje onderzoek hebben gedaan naar illegale lozingen. Maar ook dat spoor liep dood.

De moordenaars van Peter De Vleeschauwer zijn nooit gevonden. Nu zegt zijn advocaat Walter Van Steenbrugge dat het onderzoek naar de moord zeker is gemanipuleerd. En hij ziet een link met de Bende van Nijvel. “Geen feitelijke, maar een structurele link. Het is heel duidelijk dat er mensen van binnen het korps betrokken zijn.” Dat leest de advocaat onder andere in de manier waarop De Vleeschauwer is geëxecuteerd. De ontvoerders waren ook goed op de hoogte van de manier waarop het sluismechanisme van de kazerne werkt.

Advocaat Walter Van Steenbrugge zegt te weten wie de moordenaars zijn. Maar hij wil geen namen noemen in de pers. Volgend jaar maakt de broer Kris De Vleeschauwer bekend wie de moord pleegde in zijn nieuwe thriller. “Wie het boek goed leest, zal weten wie mijn broer vermoordde.”