Voor aanvang van de finale tegen Erika Miranda (30) gaven de aanwezige commentatoren de meeste winstkansen aan Charline Van Snick, omdat zij tijdens de voorgaande kampen “de beste van het toernooi” leek te zijn. Die voorspelling kwam helemaal uit. Onze landgenote kwam de mat op met een zegedrang zoals in haar beste dagen bij de -48 kg.

De Braziliaanse bronzen medaille van het laatste wereldkampioenschap in Boedapest moest doorlopend de aanvalslust van Van Snick counteren, maar halverwege de kamp slaagde ze daar onvoldoende in waardoor Van Snick een waza-ari achter haar naam kreeg. Dit was voor Miranda de aanzet om agressiever voor de dag te komen en anderhalve minuut voor tijd pakte ze uit met een sublieme ushi mata. Met een geniale uitdraaibeweging kon Van Snick de score voor haar tegenstreefster echter voorkomen. Met dezelfde genialiteit counterde ze een halve minuut later opnieuw een aanval van Miranda en slaagde ze er tegelijkertijd in om de Braziliaanse met een onorthodoxe armklem tot opgave te dwingen.

Genialiteit en explosiviteit leverden Charline Van Snick olympisch- en WK-brons op bij de -48 kg, naast twee Europese titels en twee zilveren en één bronzen EK-medaille. Na een jaar aanpassing bij de -52 kg bewijst ze nu met dezelfde kwaliteiten ook in haar nieuwe gewichtsklasse in staat te zijn om de allerbesten te verslaan.