Vijf maanden. Zo lang duurde het voor de twee vrouwen en hun honden gered konden worden. Ze hadden geprobeerd van Hawaï naar Tahiti te zeilen, een trip die normaal gezien ongeveer een maand duurt. Jennifer Appel en Tasha Fuiaba, beiden van Honolulu (de hoofdstad van Hawaï), verloren hun motor in een storm eind mei, maar geloofden dat ze nog altijd Tahiti konden bereiken met behulp van hun zeilen.

Twee maanden na het begin van hun trip, lang nadat ze op Tahiti zouden moeten zijn aangekomen, begonnen ze toch noodsignalen uit te sturen, maar er waren geen boten in de buurt om die te ontvangen, en ze waren te ver op zee om op land gehoord te kunnen worden. Ze konden naar eigen zeggen overleven omdat ze een waterzuiveraar hadden meegenomen en genoeg eten voor een jaar, vooral droge voeding zoals havermout en pasta.

De Amerikaanse marine kon hen woensdag redden nadat een Taiwanese vissersboot hen spotte op zo’n 1.500 kilometer ten zuidoosten van Japan – ver weg van hun geplande route – en de Amerikaanse kustwacht verwittigde.

“Ze hebben ons leven gered”, zei Appel. “Toen we de marine zagen, voelden we pure opluchting.” De vrouwen kregen medische hulp op de marineboot, net als een bed en eten, tot ze aan land komen.

Telefoon overboord gevallen

Appels moeder Joyce (75) vertelde persbureau AP dat ze nooit de hoop opgaf dat haar dochter zou gevonden worden. Donderdagochtend kreeg ze haar na meer dan vijf maanden aan de lijn.

Jennifer was op 3 mei vertrokken, maar al de eerste dag op zee viel haar telefoon overboord en haar moeder had sindsdien niets meer van haar gehoord. Joyce belde de Amerikaanse kustwacht al anderhalve week na het vertrek van haar dochter. De kustwacht ondernam een poging om de vrouwen te lokaliseren en redden, zonder succes.

“Ik wachtte en wachtte en wachtte op een teken van leven van mijn dochter”, vertelde de moeder. In de vijf maanden dat haar dochter vermist was, verhuisde Joyce en kreeg ze een nieuw telefoonnummer. Ze was dan ook bezorgd dat haar dochter niet zou weten hoe haar te bereiken.

“Ik ben blijven hopen. Ze is heel handig en nieuwsgierig en als dingen kapotgaan, probeert ze die altijd te vermaken.” Volgens de moeder slaagde Jennifer erin om hun waterzuiveraar te herstellen toen die kapotging op de boot en ze maar een paar liter water meer hadden.