Draagmoeder beleeft nachtmerrie nadat ze 'dubbel zwanger' werd: "Bijna pakten ze mijn eigen zoon af"

"Na mijn keizersnede heb ik drie dagen zitten janken", doet de vrouw haar verhaal bij 'The New York Post'. "Mevrouw Liu, de biologische moeder van de baby's, was haar belofte niet nagekomen. In het contract stond dat ik nog een uur met de kleintjes mocht doorbrengen, gewoon om te kijken of alles oké was met hen. Maar zij had Mike en Max meteen meegenomen. Ik had zelfs nog geen glimp van hen opgevangen, zo snel werden ze weggebracht voor verzorging."

"De dag na hun geboorte kwam hun moeder me toch bezoeken. Ze toonde een foto van de kinderen op haar gsm. Ik merkte op dat ze er wel heel verschillend uitzagen, waarna ze het toestel weer uit mijn handen griste. De nagel op de kop, zou later blijken. Mike en Max bleken immers een totaal verschillend DNA-profiel te hebben. Mike was met zijn Aziatische looks duidelijk de biologische baby van Liu en haar echtgenoot. Maar Max was een kruising van blank en zwart, van mij en mijn echtgenoot Wardell Jasper dus. We hebben altijd met condooms gevreeën, nadat haar embryo in mijn baarmoeder geplant was. Maar blijkbaar ben ik dan toch op de natuurlijke manier zwanger geworden."

"Stevige duit bijverdienen"
"Ik besliste om draagmoeder te worden in de herfst van 2015, dat was zes maanden na de geboorte van mijn tweede zoon Jairus. Het was een gouden kans om een familie blij te maken met een kind, peperde Wardell me in. Maar ik wilde vooral thuis kunnen blijven voor mijn kinderen. Op deze manier kon ik mijn job als verzorgster opgeven en toch nog een stevige duit bijverdienen. Met het geld wilden we een huis kopen."

"Ik ging in zee met Omega Family Global, een agentschap voor draagmoeders in San Diego. Vrij snel werd ik aan de Liu's gekoppeld: ze kozen hiervoor omdat de praktijk in hun thuisland China verboden is."

35.000 dollar
"In april 2016 kreeg ik in een IVF-centrum in Irvine (Californië) het embryo in mijn baarmoeder ingeplant. Negen dagen later wees een bloedtest uit dat ik al zwanger was. Na zes weken vertelde de dokter dat er 'nog een baby was'. Ik had een beetje schrik, maar gelukkig reageerden de Liu's heel enthousiast op de komst van een tweeling. In eerste instantie zou ik een vergoeding van 30.000 dollar (25.800 euro) krijgen, nu deden ze er nog eens 5.000 dollar (4.300 euro) bovenop."

"Tijdens mijn zwangerschap heb ik nooit geweten dat de kinderen in verschillende vruchtzakken zaten. Ik ging er dus al die tijd van uit dat het een identieke tweeling zou worden. Op 12 december ben ik bevallen, na een zwangerschap van 38 weken. Mevrouw Liu was ook aanwezig, zij maakte zich grote zorgen over die keizersnede. Ik was dan nog diegene die háár gerust moest stellen."

Adoptie
Een maand ging voorbij zonder noemenswaardige gebeurtenissen, maar dan liet Liu opnieuw van zich horen. "Ze stuurde me een nieuwe foto van de baby's en vroeg of ik wist waarom ze er zo verschillend uitzagen. Een DNA-test moest uitsluitsel brengen. En daar stond het dan, zwart op wit op papier: Mike was een zoon van de Liu's, Max had onze genen."

"Het Chinese koppel wilde daarop niets meer met Max te maken hebben en eiste van ons een schadevergoeding tussen 15.500 en 19.000 euro. We hadden het grootste deel van het geld al uitgegeven aan het huis en nu zouden we plots nog eens duizenden euro's moeten ophoesten? Onze hoofdprioriteit was echter Max terugkrijgen, want die was intussen onder de hoede van een werknemer van Omega gebracht. De Liu's wilden hem zelfs opgeven voor adoptie. En dat recht hadden ze, als wettelijke ouders."

"Strijd bijwijlen bitsig"
"We maakten het agentschap echter heel duidelijk dat dat niet zou gebeuren. We gaven 2.500 euro uit aan een advocaat, de strijd was bijwijlen bitsig. Maar uiteindelijk ging Omega er toch mee akkoord om de schadevergoeding voor het Chinese koppel uit eigen zak te betalen."

"Op 5 februari kreeg ik dan eindelijk mijn zoon in handen, op de parking van een Starbucks in Menifee. Dat moment was ongelooflijk emotioneel, ik begon mijn schat te knuffelen en te kussen. We hebben hem meteen ook een nieuwe naam gegeven: Malachi."

"Intussen zijn we negen maanden verder. Malachi doet het prima, hij is gezond en kan soms hilarisch uit de hoek komen. Wardell en ik zijn in april getrouwd. We hadden niet gedacht om ons gezinnetje zo snel uit te breiden, maar Malachi zit nu in onze harten. Ik betreur niet dat ik draagmoeder geweest ben, anders had ik mijn zoon nooit gehad. Ik hoop enkel dat lotgenoten iets kunnen leren uit mijn verhaal, zodat deze nachtmerrie toch niet voor niets geweest is."

* Omega Family Global spreekt de verklaringen van Allen tegen, maar kan wegens privacyredenen niet dieper op de zaak ingaan.

** De namen van het Chinese gezin en hun zoon zijn eveneens om privacyredenen gewijzigd.