“Het gaat om kinderen van acht tot tien jaar die alles snuiven wat ze maar kunnen vinden: lijm, primers, terpentijn, aanstekergas. Twaalfjarigen lopen met flessen wodka rond. Vaak zijn het kinderen uit dakloze gezinnen, die in een soort van overlevingsmodus zitten en op één week in verschillende kraakpanden moeten slapen. Het eerste probleem van de ouders is dus niet het druggebruik van hun kinderen.”

Dat zeggen hulpverleners die dag in dag uit met dakloze gezinnen werken. Dat straatkinderen in verre landen lijm snuiven, is bekend. Maar het fenomeen is geen ver-van-mijn-bed-show meer. Ook in Gent, aan het Dampoortstation en in het Baudelopark, blijkt het dagelijkse kost.

Geen hulp

Filip De Sager, drugscoördinator van de Stad, erkent de problematiek. “Een groep Romajongeren, veelal met een Slovaakse achtergrond, grijpt inderdaad steeds meer naar lijm en andere solventen. Die zijn goedkoop en hebben een heel snel effect, maar zijn niet zonder gevaar. Ze kunnen tot coma en zelfs de dood leiden.”

Voorlopig grijpt de Stad niet in. “Het gaat om een beperkt aantal jongeren dat heel schuw is en het best wordt benaderd door sociaal werkers met wie ze al een vertrouwensband hebben opgebouwd”, aldus De Sager.

Maar diezelfde hulpverleners trekken nu aan de alarmbel omdat ze het niet meer op hun eentje kunnen bolwerken. “We krijgen van niemand hulp”, klinkt het. “Bij de gespecialiseerde drugscentra botsen we op een njet omdat deze kinderen zo jong zijn. En ook de Stad of de wijkgezondheidscentra kunnen niet helpen want ze er geen beleid rond hebben. Veel meer kunnen wij niet doen. We zijn geen drugsexperts.”

Kindvriendelijke stad?

Volgens toxicoloog Christophe Stove is het inhaleren van solventmengels gevaarlijk. “Er kan niet alleen irritatie optreden ter hoogte van de luchtwegen, ogen en neus, maar er kunnen zich ook hartritmestoornissen voordoen, met een plots overlijden als gevolg. Voorts veroorzaakt langdurig gebruik van dergelijke middelen schade aan lever, nieren en het zenuwstelsel.”

Dat is volgens de hulpverleners een reden te meer om in te grijpen, zeker ook omdat de problematiek ruimer gaat dan het drugsmisbruik. “De kinderen hebben vaak ernstige problemen met het gerecht én op school. Soms gaan ze een jaar lang niet naar de les. Drie weken geleden moest nog een gezin in de openlucht slapen omdat het geen onderdak had. Als je ziet in welke omstandigheden deze kinderen anno 2017 leven in een zogenaamd kindvriendelijke stad, dan val je achterover.”