Mourinho: "Romelu is voor mij untouchable. Onaantastbaar"

Een WhatsApp vanmorgen: “Hoor hier net op de radio dat Romelu Lukaku werd uitgejouwd.” Nou, wanneer José Mourinho iets zegt of aankaart, is dat alsof hij dat met een megafoon doet. Alles verspreidt zich globaal en neemt enorme proporties aan. Zo ook met zijn boodschap op MUTV, het clubkanaal, zaterdag na de krappe winst tegen Tottenham. Een van 57 seconden: “Ik zou graag eens van de supporters horen waarom ze Romelu niet steunen zoals de anderen. Hij geeft echt alles. Ik denk dat het niet fair is dat het uitmaakt of je nu scoort, dan wel het doelpunt aangeeft. Ik denk dat het helemaal niet fair is. Dus ben ik een beetje teleurgesteld – maar niet over Romelu. Over hem ben ik heel tevreden.” Later klonk dat nog iets scherper. “Ik begrijp de reacties van de fans niet – zijn zij ‘Red Devils’. Ik snap het niet. Mijn spitsen werken enorm hard. De fans betalen voor hun ticket en ze mogen van mij doen en laten wat ze willen. Ze mogen een speler uitjouwen die het niet verdient. Ze mogen een speler uitfluiten die werkt als een beest, zelfs als hij niet helemaal in de match zit. Ze mogen dat. Ze mogen zelfs de manager op de korrel nemen.”

Mourinho, een pyromaan met woorden, stak daarmee zelf een vuurtje aan. Want Lukaku werd zaterdag op geen enkel moment écht op de korrel genomen – op Old Trafford hoor je alles. Zijn naam werd een aantal keer gescandeerd uit het vak met de harde kern. Er gromden er een deel toen hij een bal verloor in een duel met Alderweireld, dat wél. En toen hij niet achter een hopeloos verloren bal aanrende eveneens. Tot daar de minieme onvrede, die elke speler wel eens te horen krijgt. Zulke heb je er altijd tussen zitten, zelfs in een theater waar je hoofdzakelijk het bezoekende vak hoort. Fans waaraan ook diehards en abonnementhouders zich ergeren. Het enige boegeroep – niet eens uit alle hoeken – weerklonk toen Mourinho in de tweede helft publiekslieveling Marcus Rashford naar de kant haalde voor latere matchwinnaar Anthony Martial. Had een aantal gewild dat hij liever Lukaku naar de kant had gehaald? Misschien, maar Rashford zat op dat moment, net als onze landgenoot, helemaal in de tang van het trio Dier-Vertonghen-Alderweireld, zoniet het beste verdedigerstrio in de Premier League. Na die wissel vuurde Lukaku op Lloris. Kopte hij een voorzet van Lingard, torenend boven Alderweireld uit, op de paal. In die fase deed hij zowat alles perfect. En zette hij met een goede loopbeweging en dito nekslag Martial ook op weg naar de winnende treffer. Job volbracht. Ondanks het beperkt aantal fluiters nam Mourinho daar de juiste beslissing: zijn wissel loonde.

Door de nadruk te leggen op Lukaku vergrootte Mourinho iets uit waar anders geen haan naar had gekraaid en waar sommigen, zelfs zij die in het stadion zaten, amper iets van hadden gemerkt. Zat daar iets meer achter? Wil hij dat de supporters zijn spits, goed voor 11 goals en twee assists in zijn eerste 15 matchen maar ondertussen ook al vijf matchen zonder, extra schouderklopjes geven? Of past het in een breder plaatje? Mourinho loopt al een tijdje gefrustreerd rond over het gebrek aan sfeer op Old Trafford. Bij uitwedstrijden geeft hij de bezoekende supporters doorgaans een complimenten, maar de stille periodes in eigen huis, gevuld met evenveel dagjesmensen als echte supporters, zinnen hem niet. Dat heeft hij al meermaals duidelijk laten verstaan: “Ik zie een duidelijk verschil. De atmosfeer op Old Trafford is niet constant.” Of nog: “Ze moeten zich harder laten horen.” Ook op Chelsea vocht hij dat soort oorlogjes uit. De man is niet snel tevreden. En schildert zijn eigen fans zo als ondankbaarder af dan ze in werkelijkheid zijn. 

Oorverdovende fluitconcerten hoor je sowieso zelden op Old Trafford – kritische fans uiten hun frustraties liever anoniem op sociale media. Zelfs toen Marouane Fellaini vorig seizoen door een klein deel van de aanhang werd uitgejouwd, was dat nooit overweldigend. Een storm in een glas water dus. Bij Lukaku maakte Mourinho er zelf een bad van.  In het Koning Boudewijnstadion heeft de Rode Duivel al veel meer verwensingen moeten aanhoren dan zaterdag in Manchester. Ook al heeft hij daar de twijfelaars, ondanks een aardige start, nog niet helemaal aan zijn kant. 

Vanmiddag kwam Mourinho op zijn persconferentie nog eens terug op het geval-Lukaku. Hij herhaalde wat hij zaterdag zei, maar in andere bewoordingen. "Soms moet ik mijn spelers beschermen. Rom zou untouchable moeten zijn. Onaantastbaar. Iedereen zou hem moeten respecteren. Een bal op de paal of een redding van de keeper bepalen niet dat hij geen topmatch speelde. Hij doet het extreem goed voor ons.  Rom staat er altijd. Voetbal draait niet alleen om goals. Hij speelde helemaal geen verstoppertje tegen Tottenham. Vraag dat aan Alderweireld, Vertonghen of Dier. Voor mij is hij untouchable. Hij verdient die steun en respect."