Drie decennia geleden werd het statige huis nog bewoond door dokter Klaus Kraft, een chirurg en specialist in de urologie, die om het leven kwam in een verkeersongeluk. Sindsdien staat het herenhuis te verkrotten, maar de meubels, boeken, medische instrumenten en zelfs de vleugelpiano van de betreurde dokter, zijn nog steeds een stille getuige van een leven dat plots eindige in 1988.

“Dit huis heeft een verbijsterend effect op mij”, zegt Till Aufschlager (23) die samen met zijn vriend en collega urban explorer Marco Gasparic (23) het griezelige herenhuis verkende. “Het komt niet vaak voor dat we een domein kunnen verkennen waar er nog zoveel meubels staan.” Het huis kreeg al veel vandalen over de vloer en werd grotendeels vernield, maar dat geeft het volgens Aufschlager een “post-Apocalyptische atmosfeer”.

Muziekles

Het gebouw is erg in trek bij urban explorers - mensen die verlaten en niet openbare locaties bezoeken - omdat het herenhuis volgens de lokale inwoners een “mysterieuze geschiedenis” heeft. Zo zouden de zoon en dochter van de dokter Kraft zelfmoord hebben gepleegd op het domein en stierf de dokter zelf tijdens een auto-ongeluk, slechts op enkele meters van zijn huis.

Ook het huis zelf ademt een spookachtige sfeer uit door de verlaten operatiezaal van de dokter, waar er nog steeds medicijnen en medische instrumenten liggen. De vloer van de leefruimte van de overleden dokter is bezaaid met foto’s, oude boeken, medische handleidingen en persoonlijke dagboeken, met als kers op de taart een oude piano.

“Ik ben dol op die piano”, aldus Aufschlager. “Een oude Grotrian Steinweg, een prachtig instrument en ondanks de tand des tijds nog een perfecte staat. Als je goed kijkt zie je een boek met partituren, dat openligt op een traditional Duits Kerstliedje. Het is bijna alsof er gisteren nog een muziekles was.”

Laatste mensen op aarde

Aufschlager en Gasparic wagen zich aan urban exploring omdat verval hen fascineert. “Een vervallen huis creëert een soort illusie, en we proberen ook steeds vast te leggen hoe we ons voelden toen we het domein verkenden”, zeggen de 23-jarige Duitser die zich telkens de laatste mensen op aarde wanen als ze in een verlaten huis ronddolen. “Elk nieuw avontuur is uniek en we ontdekken altijd nieuwe zaken en verhalen.”