Deze tweeling dreigde te stikken in de baarmoeder. Ze hebben elkaar gered met een knuffel

“Ik ging met mijn zus Georgina naar de gynaecoloog voor wat ik dacht dat een routinecontrole zou zijn. Maar daar kregen we te horen dat ik een monochoriale monoamniotische tweeling verwachtte. Een erg zeldzame aandoening waardoor mijn jongens dezelfde vruchtzak deelden. Ik was er kapot van, toen de artsen me zeiden dat de kans groot was dat de kindjes de zwangerschap niet zouden overleven omdat ze zo dicht op elkaar zaten. Ze hadden wel elk een navelstreng, maar als die verstrikt zouden raken, zou dit hen wurgen. Een vreselijk beeld", legt mama Vicky Plowright aan The Independent uit.

"Ik had net voor de controle nog tegen mijn zus gezegd : “zolang het er maar geen twee zijn.” We hebben al een dochter van vier. Ik dacht niet dat we nog plaats of energie zouden hebben voor een tweede én een derde kind. Maar op de echografie zag de dokter meteen dat de kindjes erg dicht bij elkaar lagen. Een nader onderzoek sloot een Siamese tweeling uit, maar de dokters bleven zich zorgen maken. Ik was helemaal in paniek. Op een uur tijd had ik vernomen dat ik een tweeling verwachtte, maar dat de foetussen gevaar liepen. Het was vreselijk.”

Maar op de volgende echografie zagen de dokter en mama Vicky dat de tweeling in een levensreddende knuffelhouding lag. “Op 12 weken zagen we dat de jongens elkaar knuffelden en handen vasthielden. Ze hielden elkaar in leven door stil te blijven liggen en zo konden hun navelstrengen niet verstrikken. De komende maanden was ik geen moment gerust. Ik durfde niet blij zijn met de zwangerschap omdat ik schrik had dat ik bij de volgende echografie slecht nieuws zou krijgen.”

Op 32 weken hadden de artsen gezien dat één van de jongens, Theo, niet meer groeide omdat hij te weinig plaats had in de baarmoeder. Ze besloten dat de tijd rijp was voor een keizersnede.

Dus beviel Vicky op 22 december 2015. De tweeling moest nog vijf weken in het ziekenhuis blijven, voor ze in januari 2016 naar huis mochten. Hun leven hing aan een zijden draadje, maar Vicky zegt dat ze erg trots is op haar jongens. "Nu, 22 maanden later hebben ze een erg hechte band. Reuben en Theo zijn de beste vrienden. Voor ze met de wereld kennis maakten, kenden ze elkaar al. En ze werden samen in zo’n kleine ruimte geboren dat ik wist dat ze een speciale band zouden hebben voor de rest van hun leven. Reuben is een doener, Theo is de denker. Maar ze houden elkaar wel altijd in de gaten.”