OCAD brengt deradicaliserings­projecten in kaart: "Alle neuzen in dezelfde richting krijgen"

Hét deradicaliseringsproject bestaat niet, heeft nooit bestaan en zal nooit bestaan. De topman van het OCAD, Paul Van Tigchelt, klinkt stellig. "Om te deradicaliseren of - beter gezegd - te re-integreren, is er een individuele aanpak op maat nodig. We moeten dat ondervinden via trial and error." 

Initiatieven zijn er in ons land genoeg, maar vaak ontbreekt een helikopter­zicht om het geheel te overzien. Daarom heeft OCAD begin dit jaar een eigen departement "Countering Violent Extremism" opgericht om de deradicaliserings­projecten in kaart te brengen en te coördineren. "Er is veel coördinatie nodig over verschillende diensten om informatie te delen en te kijken wie er het best geplaatst is. Meten is weten en daar zijn we nu mee bezig." Zo coördineert het OCAD al het zogenoemde "Plan R", dat initiatieven in het kader van gevaarlijke radicalisering groepeert en een operationele gegevensbank. 

Om die aparte dienst op te richten heeft OCAD extra personeel gekregen. "We zijn hier nu met een 80-tal mensen, waarvan er 11 op het nieuwe departement werken. Maar het principe bij OCAD is dat iedereen eigenlijk alles doet." 

De kwaliteit van de initiatieven zal OCAD niet as such beoordelen. "We zien dat er veel goede spelers op het terrein komen, maar het is niet uitgesloten dat er ook initiatieven met minder nobele doelen op de markt komen, die moeten zich op termijn uit de markt zetten." Het probleem is deels ook dat een onderscheid tussen de goede en slechte initiatieven niet gemakkelijk te maken is. "Er is ook geen model uit het buitenland dat we naar hier kunnen halen en kopiëren."

"OCAD wil geen orakel van Delphi of een deus ex machina zijn die nu zal zeggen wat goed is en wat niet. We moeten samen met de regionale, lokale en federalen overheden kijken wat de goede initiatieven zijn."