In het kielzog van de koning in India

Het Belgische koningspaar is sinds zondag op staatsbezoek in India. Ze reizen naar New Delhi en Mumbai, met in totaal 174 mensen. Onze verslaggever houdt per stad een dagboek bij. Eerste stop: New Delhi.

"India is een boeiend, maar vermoeiend land", waarschuwt een van de zakenmensen op de luchthaven van Melsbroek. We zijn net ingecheckt op het regeringsvliegtuig voor het staatsbezoek naar India. "Het is er altijd druk. En de Indiërs zeggen op alles ja, en denken nee."

Het is er niet altijd druk, toch niet als je in de autocolonne zit van de koning. Dan zijn de straten leeg. Het verkeer wordt tegengehouden aan elk kruispunt, elke zijstraat. Het gebeurde in mei bij ons ook, met het bezoek van Trump, een hoogst uitzonderlijke maatregel die alleen uit de kast gehaald wordt bij Amerikaanse presidenten. Hier in India is een koning ook genoeg.

Aparte verkeersborden

Het is wellicht nodig, anders zou hij in dit verkeer nergens geraken. Aparte verkeersborden hebben ze hier: "Triple riding is dangerous", bijvoorbeeld. Met drie naast elkaar rijden terwijl er maar twee rijstroken zijn: in New Delhi is dat business as usual blijkbaar. Niet dat de borden veel effect hebben.

Ons eigen persbusje wacht ons op aan het huis van de premier naast een bord "No parking, no stopping". En terwijl we het bord "No horn zone" - "geen getoeter" nvdr- passeren, klinken de toetertjes van de auto's onafgebroken. Wie toetert, heeft voorrang, zou dat een verkeersregel zijn hier?

Wat de koning niet ziet

Wat zeker een regel is, is dat overal waar de koning zijn voeten zet, de rode loper wordt bovengehaald. Op elke tarmac, elke hoteluitgang, elke trap. Lang blijft die niet liggen, nog voor de rest van de delegatie weg is, vliegt hij weer de kast in.

Ook een regel is dat iedereen rechtstaat zodra het koningspaar binnenkomt. Of liever vóór het koningspaar binnenkomt. Maar hoe weet je wat gaat komen? "Ik heb hier een belletje", spreekt een man van op het spreekgestoelte een stukje delegatie toe dat wacht op een boekvoorstelling over India in Flanders' Fields. Hij toont een elektrische bel met drukknop. "Als u dit geluid hoort," zegt hij terwijl hij meteen drukt ook, "is het koningspaar onderweg. Gelieve dan recht te staan."

Paleis boos

Dat de Indiërs op alles "ja" zeggen en "nee" denken, merken we bij het staatsbanket in het presidentieel paleis. Maximaal acht persmensen zouden binnenmogen. Dan waren het er plots nog zes, "want de ruimte was beperkt" (hoe kan dat, in een presidentieel paleis?), dan vijf. Waarop het paleis zich boos maakt: "Ga jij aan de koning zeggen dat er niks te lezen of zien zal zijn in de Belgische pers van het staatsbanket?"

Uiteindelijk raken we binnen met negen. In India is alles mogelijk. Dat horen we ook van de Gentse dansgroep Bollylicious, die optreden op de officiële Belgische receptie in de residentie van de ambassadeur.

Adembenemend Delhi

"India is een machtig land", maakt de koning er zelf van. Als wij er zijn, is het vooral een adembenemend land. Letterlijk. Sinds dag 2 van ons staatsbezoek zit New Delhi gevangen in een wolk van smog. De ergste wolk dit seizoen, schooltjes moeten sluiten, zwaar verkeer mag de stad niet meer in, parkeertarieven verviervoudigen, mondmaskertjes duiken overal op. Niet bij Filip en Mathilde. Geen letter veranderen ze aan hun programma. En wij dus ook niet.

Op dag 3 komen we bijna astmatisch het hotel uit 's morgens, maar Mathilde trekt de sloppenwijk in. Filip heeft vooral business events binnen, maar 's avonds staan we met z'n allen in de tuin van de ambassadeur voor de Belgische receptie. Zoveel mogelijk binnenblijven was nochtans het advies van de overheid... Niet op een staatsbezoek. 

Videospeler inladen...

Inslapen die avond lukt moeilijk, een gevoel van verstikking beklemt. Op dag 4 stappen we hoestend onze Airbus op, richting Mumbai, richting schone lucht. Toch?

Meest gelezen