“Hij gaf patiënten overdosis medicijnen voor plezier van reanimatie”: Duitse verpleger zou zeker 106 mensen gedood hebben

De feiten speelden zich af tussen 2000 en 2005 in twee ziekenhuizen in het noorden van Duitsland: in Delmenhorst bij Bremen en in Oldenburg. Högel diende zwaar zieke patiënten op de afdeling intensieve zorgen grote doses medicijnen toe om een hartstilstand uit te lokken, zodat hij hen kon reanimeren. Hij bekende dat hem dat een fijn gevoel gaf en dat hij zo indruk wilde maken op zijn collega’s, die hem dan als held zouden zien. Maar heel wat van zijn slachtoffers overleefden het niet.

Uiteindelijk werd hij betrapt door een collega, die hem medicijnen zag toedienen. Er volgden een onderzoek en twee processen, waarbij hij opschepte over wat hij had gedaan en dat hij “een van de grootste seriedoders” was. Hij werd finaal tot levenslang veroordeeld voor zes moorden, maar de onderzoekers waren geïntrigeerd door wat hij hen allemaal had verteld en besloten het onderzoek verder te zetten. En dat bleek de juiste beslissing.

Er werden meer dan 130 patiënten opgegraven die hij had ‘verzorgd’ en alle overlijdens die hadden plaatsgevonden op de plaatsen waar hij had gewerkt, werden tegen het licht gehouden. Nadat de onderzoekers afgelopen zomer lieten weten dat ze Högel verantwoordelijk achtten voor 90 doden, zou dat aantal intussen gestegen zijn tot 106. Dat hebben de politie en het Openbaar Ministerie nu verklaard na het afronden van een nieuwe toxicologisch onderzoek.

Vermoed wordt dat het aantal slachtoffers zelfs nog hoger ligt. Omdat er ook patiënten werden gecremeerd, kan op hun lichaam geen onderzoek meer worden uitgevoerd. De openbare aanklager hoopt tegen begin volgend jaar een nieuwe klacht tegen de moordenaar klaar te hebben. 

De nabestaanden zouden volgens advocate Gaby Luebben – die de familie van ruim 70 van de patiënten van Högel vertegenwoordigt – eindelijk wat antwoorden gekregen hebben, nadat ze jaren in onzekerheid leefden over het lot van hun geliefden. “Ze kijken bang uit naar het proces.”

Volgens het gerecht zou een groot deel van de moorden overigens voorkomen kunnen zijn. Zo waren er in het Klinikom Oldenburg statistieken die aantoonden dat het aantal overlijdens en reanimaties omhoogging als Högel dienst had. Het ziekenhuis besloot de samenwerking met de man uiteindelijk stop te zetten en gaf hem zelfs een goede aanbeveling mee. Daarmee trok hij naar Delmenhorst, dat niet voor hem gewaarschuwd werd.

Ook in dat tweede ziekenhuis deden geruchten de ronde omdat er veel patiënten stierven als hij werkte. Er waren concrete aanwijzingen dat er iets niet klopte, maar daar werd niets mee gedaan. Twee voormalige dokters en het hoofd van de verpleging van de dienst waar hij werkte, zullen zich daarvoor nog moeten verantwoorden in de rechtbank voor doodslag door nalatigheid.

De Deutsche Stiftung Patientenschutz – die de rechten van patiënten verdedigt – spreekt van een grote fout van de ziekenhuizen. Ze vindt dat het ook nog altijd te gemakkelijk is voor daders om toe te slaan in ziekenhuizen en rusthuizen. In veel van de 2.000 ziekenhuizen in Duitsland zouden de beveiligingsmechanismen sinds de gruwelijk feiten nog niet verscherpt zijn, zo klinkt het nog. 

Zelf verklaarde Högel dat hij zijn job altijd graag deed. “Het mooiste was het contact met de mensen. Ik sprak met hen, lachte met hen en steunde hen in hun moeilijkste momenten. Ik had alles en toch ging het fout. Hoewel de dood mijn ergste vijand is, liet ik het kwade binnen. Ik ben blij dat ik uiteindelijk werd betrapt. Ik ben die persoon dankbaar. Hij was de enige die niet wegkeek van wat er gebeurde.”