"Ik hou van vrouwen én mijn ouders": Vlaamse organisatie toont de echte verhalen van holebi's met migratieachtergrond
In het publieke debat lijkt het alsof homoseksualiteit en een migratieachtergrond onverzoenbaar zijn. Vandaag stelt Merhaba, de Vlaamse organisatie voor holebi's met een migratieachtergrond, dat beeld bij met een reeks video's. "Het is een illusie dat een coming-out en verstoten worden hand in hand gaan."
"Ik ben Deniz.
Ik ben Turks en hou van vrouwen.
Ik ben trots op wie ik ben, maar kruip nu en dan bewust terug in de kast.
Zoals nu.
Omdat ik van mijn ouders hou, kom ik niet in beeld."
De opmerkelijke video - die u hierboven kunt bekijken - toont een vrouw van Turkse origine, die vertelt dat ze trots is op wie ze is maar uit respect voor haar ouders anoniem blijft. De beelden zijn gemaakt door Merhaba vzw.
Voor haar vijftiende verjaardag lanceert de Vlaamse organisatie voor holebi's en transgenders met een migratieachtergrond vandaag een reeks video's die een realistischer beeld schetsen van de situatie waarin haar achterban zich bevindt. "Het is een cliché dat ze bij een coming-out verstoten worden", zegt Merhaba-verantwoordelijke Klaartje Van Kerckem. "Met onze video's willen we dat beeld bijstellen. Deniz is een Turkse lesbische die goedlachs in het leven staat."
'De illusie heerst dat holebi-jongeren moeten kiezen tussen zichzelf en hun familie'
Om haar ouders niet te kwetsen wordt Deniz gespeeld door een actrice. U denkt misschien: zie je wel, ze is onderdrukt; ze moet door een actrice worden gespeeld. De waarheid is genuanceerder, zegt Van Kerckem. "Natuurlijk is het nog niet allemaal rozengeur en maneschijn in de gemeenschap, anders zouden we een vloedgolf aan holebi's en transgenders met een migratieachtergrond in het publieke debat zien. Ook Deniz, in volle glorie. Maar waarom hechten we zoveel belang aan een gezicht? Waarom kan een verhaal op zich ook al niet waardevol zijn? Deniz heeft een evenwicht gevonden in haar leven, waarin ze haar seksualiteit kan rijmen met haar liefde voor haar ouders. Dat is een positieve evolutie."
Deniz is niet de enige. In de praktijk ziet Merhaba veel hoopvolle signalen. "Vandaag merken we dat heel wat jongeren wél de dialoog met hun ouders durven aangaan", zegt Adel Kassem, voorzitter van Merhaba. "Die dialoog is geen eenmalige gebeurtenis met een zwart-wituitkomst, maar een langdurig proces waarbij de eigen verlangens en gevoelens én die van de omgeving in de weegschaal worden gelegd."
'Vandaag merken we dat heel wat jongeren wél de dialoog met hun ouders durven aangaan'
De weg is nog lang voor lgbt'ers met een migratieachtergrond, maar er is vooruitgang. Bescheiden vooruitgang, maar vooruitgang. Kassem: "Met deze video's willen we het evenwicht tonen waar ouders en kinderen naar zoeken, en verhalen verschaffen waar zoekende jongeren zich aan kunnen optrekken."