Zijn gedwongen vertrek bij ASV Geel is hard aangekomen bij de Truienaar, laat dat duidelijk zijn. “Ik was héél erg ontgoocheld”, zucht de 37-jarige. “Het ging duidelijk om een interne strijd binnen de club die ik nooit kon winnen. Ik weet natuurlijk dat er op de rug van elke trainer een houdbaarheidsdatum kleeft. Maar als je gewonnen hebt tegen de eerste én de tweede van de reeks denkt geen haar op jouw hoofd dat je zal ontslagen worden. Het bestuur van Geel heeft redenen gezocht om zijn beslissing te verantwoorden. Maar die raakten kant noch wal. Nu ja, al bij al heb ik met opgeheven hoofd de club verlaten. Als het de bedoeling is van erin te blijven en je hebt gewonnen tegen de koplopers, is dat toch sjiek, niet? De spelers begrepen er trouwens geen snars van. Zij gingen voor mij door het vuur.”

Behoud

Hayen had wat tijd nodig om het te laten bezinken. “Alhoewel ik snel makelaars aan de telefoon had om me aan een andere club te helpen”, zegt hij. “Misschien ben ik te eerlijk, maar ik ben niet het type dat bij een club gaat spreken waar de trainer nog niet buiten ligt.” Tot dat Geert Emmerechts dus overkwam bij Berchem Sport. “Ik heb hen tegen Oosterzonen aan het werk gezien. Ze begonnen aarzelend in een laag tempo aan de match, maar toen ze op voorsprong klommen, was die angst plots weg. Daar zal ik in eerste instantie verder aan werken. De spelers vrank en vrij vol vertrouwen laten voetballen. Als ik daarin slaag, zie ik ons makkelijk het behoud verzekeren. Dan timmeren we verder aan de weg. Dat moet kunnen, want het potentieel is er bij deze club die nog ruikt naar nostalgie.”