Mijn zoon van 6 wil voor het eerst videogames voor Sinterklaas. We zochten en vonden er geschikte

Ik heb het nooit gehad, zo'n spelconsole. Vroeger veel gegamed, dat wel, maar dan altijd op PC, eind jaren 90 nog op een Pentium. "Maar die spelervaring zal in het niets verdwijnen als je een Playstation koopt", verzekeren vrienden en collega's mij. En dat doet me al snel dromen van iets nieuws. Met als excuus: "Het is voor de kinderen hé." Want die willen - na de spelletjes op de tablet - ook dolgraag eens een uurtje in het weekend spelen op die grote televisie. Waarom niet?

Enkele dagen later staat die zwarte doos te blinken naast onze televisie. Maar onze kinderen zijn 4 en 6. En er zijn immens veel games voor PS4, maar ook voor jonge kinderen? Dus bekijk ik die speelgoedboekjes en -sites wat beter en begin een zoektocht naar spelletjes voor Emma (4) en vooral Maarten (6,5). Ik vind wel wat games die het label "+7 jaar" meekrijgen (Minecraft, Little Big Planet, Ratchet & Clank,...), maar niet zo veel voor kinderen van 6 of jonger. Uiteindelijk vind ik er enkele waarvan ik denk dat ze wel zullen aanslaan en die geschikt zijn voor hem. 

De eerste is meteen een slamdunk: Cars is een hit bij jonge kinderen, zowel bij meisjes als jongens. Bewijs daarvan: er zijn naast drie films ook ontelbaar veel speelgoedautootjes van die als zoete broodjes verkopen (en hier rondslingeren). En nu is er ook het spelletje "Cars 3: Vol gas voor de winst". Maarten is al verkocht als hij de verpakking ziet. Hij wil meteen met Bliksem McQueen racen. Gelukkig moet die niet worden vrijgespeeld, maar kan hij meteen aan de slag met Bliksem, maar ook onder meer met Cruz en Takel. Naarmate je vordert speel je overigens andere wagens vrij, zoals zijn favoriet The Fabulous Lightning McQueen.

(Lees verder onder de foto)

Het spel draait helemaal rond een Hall of Fame, een pagina die je progressie met de vele uitdagingen bijhoudt. En die uitdagingen bestaan uit een reeks racen en kampioenschappen op verschillende circuits. Op die circuits kan je aan enkele soorten racen deelnemen: de gewone race, de Battle Race, waarin je ook kan schieten op je tegenstanders, de Stunt Showcase, de Takedown, de Best Lap Challenge. Wij zijn begonnen met die eerste drie, dat is voor Maarten al meer dan genoeg.

De gewone races vallen bij hem het meest in de smaak. "Dat schieten vind ik niet leuk", zegt hij verrassend - zag ik niet aankomen - de stunts zijn een leuke afwisseling. Maar dat racen, daar is het hem om te doen. En hij heeft al snel alle truukjes in de vingers: driften in de bochten, achterstevoren rijden, op twee wielen,... Hij begint wel op het makkelijkste niveau - hij wil ook graag eens winnen - en racet nog het liefst met papa of mama. Wat perfect kan dankzij de splitscreen. En als we vinden dat hij genoeg geracet heeft, gaat hij vlotjes weer het game naspelen met zijn autootjes.

(Lees verder onder de foto)

"Papa, mag ik nog eens met die mannekes dansen?" Iets minder evident dacht ik op voorhand, en toch: Just Dance 2018 slaat hier ook aan. En niet alleen bij Emma, die gek is op dansen, maar zelfs bij Maarten. Bedoeling van het spel is simpel: de game zit vol liedjes, waarin animatiefiguren dansen. Jij moet die nadoen en zo punten scoren. Sony zou natuurlijk het liefst hebben dat je ook de Playstation Move koopt, een accessoire dat je in je hand houdt en registreert hoe goed je de bewegingen van de animatiefiguur imiteert, maar gelukkig kan je ook gewoon een app op je smartphone installeren om die functie te vervullen.

Voor we dansen voor punten, laat ik de kinderen de Kids Modus spelen. Ze moeten daarvoor geen smartphone in de hand houden, gewoon loos gaan. En dat kunnen ze als de besten, onder meer op nummers van onder meer Ed Sheeran, Bruno Mars, Boney M, Eiffel 65 en - volgens Emma de topper - Shakira. De Waka Waka's galmen ook nadat de Playstation afstaat nog door de living. Dat nemen we er graag bij. 

(Lees verder onder de foto)

Omdat voor punten dansen ook leuk is, laat ik hen ook de gewone dansen uitproberen. Als Maarten zijn eerste trofee wint nadat hij heeft gedanst op een nummer van Queen, is het kot te klein. "Nog een keer!" Dat hij die trofee heeft gehaald door gewoon wat mee te zwaaien met mijn smartphone - echt accuraat meespelen hoeft duidelijk niet - en minder omdat hij de juiste bewegingen maakt, heeft hij niet door. Als hij maar wint. 

Eigenlijk is het spel ideaal om op druiligere herfstdagen de kinderen te doen springen en dansen. En omdat de liedjes maar een paar minuten duren, kunnen onze twee rakkers makkelijk en snel afwisselen. Dat is bij veel andere games natuurlijk anders.

Bij de videogames van Lego bijvoorbeeld, kan je niet vragen om eens 5 minuten te spelen, om dat het dan de beurt is aan de zus. Maar laat dat de pret niet drukken. Deze games zijn top! Een tikje verslavend zelfs. En - toegegeven - niet alleen voor de kinderen. Emma is nog te jong voor dit spelletje, maar Maarten is er helemaal weg van. Hij is dan ook zot van Lego: hij bouwt met plezier van alles en speelt hele verhalen met zijn brandweer- en politiefiguren en de obligatoire dieven. En met Lego City Undercover en The Lego Ninjago Movie Videogame doet hij nog eens een hoop inspiratie om met zijn Lego te spelen.

(Lees verder onder de foto)

In Lego City Undercover kruip je in de huid van Chase McCain en moet je een hele hoop opdrachten uitvoeren om uiteindelijk de grote slechterik Rex Fury weer achter de tralies te krijgen. Het leuke voor kinderen aan dit spel is dat er maar op een fractie van de opdrachten - puzzels, achtervolgingen,... - een tijdslimiet zit. Ze kunnen op hun eigen tempo vooruitgang boeken, de dieven die op de loop zijn wachten wel op hen. De frustraties worden dus meteen tot een minimum beperkt. Ook al heeft Maarten soms wel eens hulp nodig als hij te ongeduldig wordt, omdat hij niet goed heeft geluisterd naar het filmpje waarin de opdracht wordt uitgelegd, en hij eigenlijk niet goed weet wat hij moet doen.

Nog een pluspunt: Lego City is zo groot, dat je er ook gewoon kan rondwandelen of -rijden en intussen allerhande blokjes verzamelen om gebouwen of voertuigen te bouwen, zonder dat je je met een opdracht bezighoudt. Uren gameplay verzekerd dus, ook al omdat het behoorlijk lang duurt voor je het eigenlijke spel kan uitspelen.

(Lees verder onder de foto)

The Lego Ninjago Movie Videogame ligt in het verlengde van Lego City Undercover, al wordt er hier natuurlijk meer gevochten. De good guy heet hier Lloyd, de badass is Lord Garmadon. Maar net als in City moet je puzzels oplossen, springen van het ene gebouw naar het andere en dus geregeld je karateskills uitproberen op slechteriken. En ook net als in City speel je gaandeweg personages vrij die elk hun vaardigheden hebben, die jij moet gebruiken om verder te kunnen in het spel. Net als bij Cars 3 en Lego City kan je trouwens met twee het spel spelen dankzij de splitscreen, en ook dat vindt hij geweldig. "Gaan we samen de clown-dieven pakken, papa, of ninja spelen?", is in het weekend een veel gehoorde vraag. En ach, volgens een studie is het goed om af en toe te gamen met je kinderen hé.

Er zijn misschien niet zo heel veel spelletjes voor kleine kinderen die je op PS4 kan spelen, maar dat is ook helemaal niet zo erg. Met de games die er zijn, zullen heel veel kinderen al tevreden zijn. Die van ons gamen ook geen hele dagen, kijken uit naar dat uurtje op woensdag en in het weekend. En dat is goed zo.

Alle screenshots (Ubisoft, Nintendo en Pixar) werden gemaakt op een PlayStation4 Pro