De man die Ali probeerde te redden
'Het meest perfecte lichaam dat ik ooit heb gezien', omschreef Ferdie Pacheco zijn beroemdste patiënt. Hij had het dan ook over niemand minder dan Muhammad Ali, de mythische bokskampioen die hij als dokter bijstond in de ring.
Als jonge arts was dokter Pacheco zachtmoedig en sociaal bewogen. Toch voelde hij zich onweerstaanbaar aangetrokken tot de 5th Street Gym in Miami Beach, waar tal van jonge kemphanen zich bekwaamden in het boksen. Een van hen was Cassius Clay, de latere Muhammad Ali. Pacheco raakte bevriend met diens trainer, Angelo Dundee, en schopte het tot Ali's lijfarts. Dat zou hij het grootste gedeelte van diens indrukwekkende carrière blijven.
Als dokter van 'The Greatest' moest je het hoofd koel kunnen houden. Je moest een goed verstaander zijn en durven dansen op het slappe koord tussen lef en je eed van Hippocrates. Zoals bij het fameuze gevecht tegen Sonny Liston in 1964. Ali's bloeddruk piekte vervaarlijk en hij begon raar te doen. De dokter van de bokscommissie borg verontrust zijn meter weer op en vroeg Pacheco om Ali buiten de ring te onderzoeken. Daar gaf de bokser doodkalm toe dat hij gek had gedaan om Liston te imponeren. Toen Pacheco Ali's bloeddruk mat, bleek die alweer teruggezakt naar normale waarden.
Dokter Pacheco zou er al snel achter komen dat boksers niet zelden hypochonders zijn. Soms gaf hij hen aspirine of ander onschadelijk spul, zodat ze zich door het placebo-effect snel weer beter gingen voelen. Toch zag de dokter in de loop der jaren dat Ali meer klappen kreeg dan je nog gezond kon noemen. Nadat Ali het in 1975 tegen Joe Frazier zwaar te verduren kreeg, stuurde Pacheco hem meerdere brieven. Hij drong erop aan dat Ali zou stoppen met boksen. Antwoord kreeg hij nooit. "Het leek hem koud te laten dat de hersenschade zich opstapelde. Ik denk dat hij, zoals zoveel mensen, niet graag naar het advies van zijn dokter luisterde als dat hem niet goed uitkwam."
Pacheco was de zoon van een apotheker die van Cuba naar de VS was uitgeweken. Zijn passie voor de bokssport was opmerkelijk, want hij was een gevoelige ziel met een passie voor schrijven en schilderen. Een aantal van zijn werken halen hoge prijzen op veilingen. In zijn latere leven werd hij een vurig voorvechter van strengere veiligheidsvoorschriften voor boksers. Hij leek het te betreuren dat hij zijn leven deels in dienst had gesteld van zoiets verwerpelijks als vechten.