Mulder beleeft Davis Cup-finale op de radio: "Advies, luister eens naar de BBC"

Goffin-Tsonga. Ik zit in de auto en luister naar het rechtsreeks radioverslag. Het commentaar gaat zo: ‘Goede opslag van Tsonga. Tsonga lijkt fysiek volledig klaar.’ Op de achtergrond klatert applaus: er is een punt gescoord.

DOOR WIE???

Ik wilde al niet weten dat Tsonga fysiek in orde is - past in de voorbeschouwing, nu is de wédstrijd bezig -, maar elke seconde die verstrijkt na het applaus vermoordt me regelrecht als ik niet weet voor wie geklapt wordt.

Eindelijk, na drie, vier seconden vertelt Sabine me dat het 15-0 voor Frankrijk staat. Nieuwe opslag. Plop, plop, in het tennisstadion. Op de radio heerst stilte. Applaus. Klappen de Fransen blij? De massaal opgekomen Belgen? Ik probeer de kracht van het applaus te schatten en Dirk zegt:’Prachtige volley, jammer genoeg onder in het net.’

WIE, WIE dan, WIE maakte de fout?

Ik neem aan dat de Vlaamse radiocommentator het jammer vindt voor Goffin en het nu 30-0 voor de Fransen is. Zeker ben ik daarvan niet. Een martelende seconde later is het 15-15.

De commentatoren denken dat de luisteraars in de auto, net als zij, ook een televisietoestel bij de hand hebben. Hun rechtsreeks verslag is een verslag waarbij je van elk punt een tijdje moet raden wie het krijgt. Advies: luister eens naar de BBC.

‘Service van Tsonga. Return cross court. Backhand Tsonga. Goffin slaat de bal nu diep in het veld. Tsonga retourneert. Op de baseline! En weer een prima slice van Goffin. O, Tsonga: in het net, 30-15 voor Team Belgium.’ Geen fractie van een seconde zit tussen het punt en het commentaar. Dát is een rechtstreeks verslag. Volgende keer dan maar.