Few Bits: 'onbekende' Belgen op handen gedragen door The War on Drugs

“Awesome! That’s killer!”, roept frontman Adam Granduciel verrukt uit. Hij is oprecht in de wolken dat er liefst viér gitaristen spelen in zijn voorprogramma. Een half uur eerder walste zijn eigen groep nog over Spektrum, een zaal in Oslo die vergelijkbaar is met onze Lotto Arena of Vorst Nationaal. Maar vooral over Few Bits die het voorprogramma verzorgde, klinkt hij achteraf in superlatieven.

Vrij onbekend en onbemind zijn ze in eigen land. Maar tegelijk worden ze op handen gedragen door The Lemonheads, Kurt Vile of The War on Drugs. En in het onlangs uitgebrachte romantische drama Princess Cyd van de Amerikaanse filmmaker Stephen Cone speelt ‘Summer Sun’ een prominente rol op de soundtrack. In de States wordt de Belgische groep duidelijker hoger in het vaandel gedragen.

Maar ook de Scandinaviërs laten zich niet onbetuigd. In ons land word een voorprogramma steevast stiefmoederlijk behandeld, maar het publiek in Noorwegen en Denemarken zakt in duizendtal af voor de eerste groep van de avond. Frontvrouw Karolien Van Ransbeeck wint daarbij meteen de sympathy vote. Niet alleen door haar haar ontwapenende bindteksten en songs die kennelijk een gevoelige snaar beroeren bij de fans van The War on Drugs. Few Bits speelt met shoegazerige dromerigheid, maar vaak genoeg wordt die doorkliefd met lang uitgesponnen, vlijmende gitaarsolo’s. Je begrijpt meteen waarom beide gitaarbands elkaar aanvullen.

Liefde is tastbaar

Na het concert zien we Granduciel – op sportsokken – nog napraten met de frontvrouw en gitarist Matthias Bastiaens. De frontman van The War on Drugs dampt van het zweet. De gesprekken zijn niet hoogdravend: het gaat over de waanzin van Black Friday, en een magnetisch veld onder het podium in Oslo dat al twintig jaar een reputatie draagt in “fuckin' up all the gear”. 

De liefde tussen beide bands is evenwel tastbaar. In het Antwerpse muzikantenmilieu hadden we vooraf nog geruchten opgevangen dat Few Bits zich slinks had ingekocht in de tour. Die worden hier ontkracht. Adam mailde Karolien zelfs persoonlijk of ze weer zin had om mee te touren. The War on Drugs blijkt bovendien een genereuze hoofdact. “We gaan deze keer met zes muzikanten op tour”, legt Karolien uit. “Een dure onderneming, maar we komen nu al half uit de kosten. The War on Drugs betaalt ons een erg redelijk gage. En als we genoeg merchandise verkopen, scheuren we onze broek alvast niet aan dit avontuur.”

Morgen doet Few Bits ook de Lotto Arena aan. Op dat ogenblik zullen beide bands al een week met elkaar op tour zijn. Met The War on Drugs onderhoudt de frontvrouw al enkele jaren een innige band, na gezamenlijke concerten in Zweden en Denemarken, in de herfst van 2014. Via een gemeenschappelijke vriend kwam ze ooit bij hen terecht. Haar kameraadje Jesse Trbovich speelt bij Kurt Vile, die op zijn beurt nog ooit in de band van Granduciel had gespeeld. Jesse bracht beide groepen zo’n drie jaar geleden in contact met elkaar. “Daarop tourde ik solo met hen”, vertelt Karolien. “Heel toffe gasten: ik mocht zelfs meerijden in hun tourbus. Toen waren ze natuurlijk nog niet zo groot als nu. Ze speelden zalen die vergelijkbaar waren met de grote zaal van Trix. Nu is alles ineens véél groter geworden." (lacht)

In Oslo en Kopenhagen mogen we even mee pendelen. The War on Drugs speelt er in zalen van minstens 5.000 man, en in Kopenhagen spelen ze twee keer voor 3.500 fans. Ook Few Bits wordt dicht aan de borst gedrukt. “I love you too”, lacht Karolien een heetgebakerde fan toe bij het tweede concert. Op de eerste rij zien we verder nog een blondine aan de lippen van Van Ransbeeck hangen. Eenvoudig oogcontact volstaat voor euforische hoogstandjes. Tot aan de front of house, ergens in de tweede helft van de zaal, staat het volgepakt. Zo’n warme ontvangst zagen we zelden bij een Belgische groep op onbekende bodem.

Onwaarschijnlijke nacht

Maar dat mag natuurlijk ook wel in een land waar ademwolkjes voortdurend als ijskoude pegels uit je mond komen. “En dit is nog één van de warmere dagen van november”, grinnikt een medewerker van de zaal. Meesmuilend kijkt hij hoe we uit ons vestje bibberen. “Een paar dagen geleden was het hier ver onder nul, aansteller. We hadden 20 centimeter sneeuw. Je hebt geluk. Dit lijkt wel zomer.”

De kou lijkt evenwel zijn tol te eisen bij beide groepen. De eerste avond zien we Karolien “Can I come over there? / I've got some love to share” zingen tijdens de soundcheck, terwijl Granduciel voorbij komt gesjokt. De schouders opgetrokken in een hoody, een sjaal om de nek. Hij ziet er afgepeigerd en misselijk uit, en helemaal niet in staat om iéts te delen, laat staan liefde. Maar ’s avonds zien we hem tijdens het concert wel triomferen. En twéé keer de loftrompet afsteken over de groep. “Je zou net zo goed kunnen zeggen dat wij met hén spelen vanavond”, geeft Granduciel zelfs mee aan zijn eigen parochie. Hij haalt ook de herinnering op aan een “onwaarschijnlijke nacht met Few Bits, een paar jaar geleden”, en de volgende avond zal hij ook Karolien speciaal in de bloemetjes zetten.

Buikgriep

Een opsteker voor de premier act, waar ziektekiemen net zo goed rondwaren. Bij de aanvang van de tour is gitarist Steven Van Holsbeeks net bekomen van een vileine buikgriep, en op dag twee is zijn collega Nico Jacobs onherroepelijk het haasje. ’s Avonds merk je evenwel niéts van zijn ongemak: hij speelt zich in het zweet, terwijl zijn lichaam als een lappenpop over het podium danst. In stilte roepen we hem uit tot onze persoonlijke held van het weekend.

Karolien lijkt dan weer vooral in te zitten met haar stem in die broeihaard van bacteriën. “Voor mij is alles goed, behalve mijn stem”, zegt ze op de soundcheck voor de eerste show. Wij weten niet waarover ze het heeft. Met haar mahoniehouten, smachtende stem effent ze zelfs in een lege zaal de blutsen uit je ziel. Denk aan de weemoedige, lichtjes androgyne stem van Mazzy Star, maar beeld je meteen ook in hoe die strot het bloed in je aderen zou kunnen verkillen. Op eenzelfde manier vinden verrukking en wanhoop allebei een onderkomen in haar stembanden. In de Lotto Arena zal dat vast niet anders zijn. Op zo’n plaats hoef je eens niet te geloven in kansspelen, om te weten dat je wint.

Few Bits speelt 29/11 in de Lotto Arena met The War on Drugs, het concert is nog niet uitverkocht.