En twee: het gebruik van de eigen moedertaal op school. Ook wat dat betreft blijkt er geen enkel probleem te zijn in de praktijk, zo zeggen althans de mensen uit het veld. Als dat klopt, dan was het dus nergens voor nodig dat Bart De Wever het cynisch over een “aprilgrap” had. Arme Raymonda Verdyck van het gemeenschapsonderwijs, die het zo goed voorheeft met onze kindjes! Ze blééf in De Zevende Dag maar bleekjes herhalen dat die kritiek van BDW haar diep had geraakt. Niet nodig, Raymonda. De Wever wilde gewoon zijn rechtse kiezers plezieren. Verder is dit een flutdebat.

Datzelfde gaat niet op voor het Antwerpse vastgoed. Schepen Koen Kennis (N-VA) zei zondag dat hoogbouw een keuze is van dit stadsbestuur. En die keuze rechtvaardigt de beslissing om zo nu en dan de negatieve adviezen van onafhankelijke instanties te negeren. Dáár heeft de Antwerpenaar iets aan als hij volgend jaar naar de stembus trekt. Dat is veel belangrijker dan al dat gebakkelei over etentjes in dure restaurants.

Sinds gisteren weten we dat Louis Tobback (sp.a) ook al eens heeft gegeten met projectontwikkelaars. En dat Elke Decruyenaere (Groen) en Wim Dries (CD&V) allebei op kosten van hun stad een abonnement hebben van de lokale voetbalclub. Is dat schokkend? Welnee!

Interessanter is dat gisteren eens te meer bleek dat Groen en sp.a (in Antwerpen: Samen) het samen toch niet helemaal eens zijn over de grenzen van de integriteit waarbinnen politici zich mogen bewegen. N-VA’er Kennis zat er monkelend naar te luisteren. En Wim Dries hield de kerk in het midden. Zo kennen we CD&V weer.

Interessant nieuws is ook dat Land Invest Group (LIG), de projectontwikkelaar waarvan topman Erik Van der Paal graag in ’t Fornuis eet, het zakelijk minder goed doet dan we dachten. Dat is zorgelijk nieuws voor KFCO Beerschot Wilrijk, want LIG is sponsor van die club. En over voetbal gesproken: vorige week waren er ook al kritische vragen over de grootste geldschieter van R. Antwerp F.C., met name Paul Gheysens van dat andere bouwbedrijf Ghelamco.

Dát zijn zaken waarover de Antwerpenaar en zijn stadsbestuur zich zorgen moeten maken. Het geld van de investeerders van de grootste projecten in de stad is blijkbaar niet onbeperkt. En daarmee drukken we ons nog beleefd uit.

Flut of niet? U kiest maar. En daarmee begeven we ons op weg naar de volgende politieke steekvlam. Samen.