Helaas, liefde op het eerste gezicht bestaat niet

Het concept liefde op het eerste gezicht is eigenlijk lust op het eerste gezicht, zo stellen onderzoekers in het vaktijdschrift Personal Relationships. Het gaat immers bijna altijd om een sterke fysieke aantrekkingskracht, die verkeerdelijk wordt beschouwd als liefde. 

Onderzoekers van de universiteit van Groningen voerden verscheidene experimenten uit om het fenomeen liefde op het eerste gezicht te bestuderen. Aan een eerste test namen 396 Nederlandse en Duitse universiteitsstudenten deel. Zestig procent van de deelnemers was vrouw, en de meeste proefkonijnen waren heteroseksueel. 

De studenten moesten een vragenlijst invullen over hun huidige relatiestatus en werden vervolgens gevraagd om aan te geven hoe aangetrokken ze zich voelden tot foto's van personen die ze nog nooit eerder hadden gezien. Ze moesten daarbij ook vermelden of ze gevoelens van liefde, intimiteit, toewijding en passie voelden wanneer ze naar de foto keken, en of het volgens hen ging om liefde op het eerste gezicht. 

Twee andere experimenten waren opgevat als een speeddate, waarbij de eerste groep 90 minuten doorbracht met een potentiële partner, en een tweede groep 20 minuten. In beide experimenten werden de 50 studenten gevraagd om vragen te beantwoorden over hun gevoelens en of ze liefde op het eerste gezicht voelden.

Tijdens de drie studies gaven 32 deelnemers, vooral mannen, aan dat ze op 49 momenten liefde op het eerste gezicht hadden ervaren. De gevoelens van liefde waren echter sterk verbonden met een gevoel van fysieke aantrekking. Helaas voor hen waren de gevoelens tijdens de speed date zelden wederzijds. 

Op basis van de experimenten concludeerden de onderzoekers dat liefde op het eerste gezicht weinig te maken heeft met echte liefde, maar wel met aantrekkingskracht. Volgens de onderzoekers hebben mensen bovendien de neiging om hun huidige gevoelens te projecteren op het verleden, waardoor het idee ontstaat dat ze op slag verliefd waren op hun partner.