Een sprong in het duister was het, want een kernleden dag bestond tot nog toe altijd uit een lekker ontbijt. Lekker veilig met zijn allen rond de feestelijk versierde tafel. Het was dan ook even slikken toen de voorzitter op een blauwe donderdag voorstelde om het eens over een andere boeg te gooien. Het is niet zo eenvoudig om de gebaande paden te verlaten en een onbekende zijweg in te slaan. Het is nog veel moeilijker om een dame te overtuigen om de mooie kleren maar in de kast te laten hangen omdat we de boer op gaan. En toch is het ons gelukt. Met enkele vrijwilligers werd een mooi fietsparcour uitgezocht naar de boerderij en terug naar huis. Bergen moesten zoveel mogelijk worden vermeden, na enkele pogingen was het traject klaar. Op zondag 4 september stonden we klaar in Tessenderlo op de Vismarkt. Met de nodige baankapiteins, een verpleegkundige die mond op mond beademing beheerste en een volgwagen stand bye. Om stipt half negen vertrokken we vol goede moed onder een bij momenten dreigend wolkendek. Maar wij van SAMANA hebben het hart op de juiste plaats en dat weten ze hierboven te waarderen. Met uitzondering van enkele regendruppels kwamen we na 18 km droog en wel aan op de Hoeveslagerij Ter Hees waar Peter en Els de jonge uitbaters ons stonden op te wachten met koffie of frisdrank. Na de koffie werden we hartelijk welkom geheten door Els en Peter terwijl buiten de hemelsluizen werden geopend. De meesten van ons gezelschap hadden al wel eens een koe of stier van dichtbij gezien. Maar een stier uit een vaatje deed toch bij velen de wenkbrauwen fronsen, en de vragen lieten dan ook niet lang op zich wachten. Van kwaliteit van het sperma tot en met de prijs alles moest boven tafel komen. En op iedere vraag kregen we een antwoord. Van de moederkoe met haar ritssluiting ging het naar de bevallingskamer. Bij de jonge kalveren werd het al wat stiller, want ooit zou dat lief kalfje op ons bord belanden. Voordat we naar de slachtrijpe dieren gingen werd onze kennis van het boerenleven getest. We werden gevraagd om het juiste naambordje bij ieder voedingsproduct te leggen. Acht verschillende producten en acht bordjes. Met glans slaagden we in deze proef wat niet al te dikwijls gebeurd volgens Peter en Els. Terwijl we later de slachtrijpe dieren stonden te bewonderen viel het water met bakken uit de hemel. Maar voor ons moest toen het beste nog komen, runderreepjes met Provençaalse groenten en saus stonden op ons te wachten. Op slag was het lief kalfje vergeten, want als het groot is, is het toch o zo lekker. Zoals steeds heeft onze huisfotograaf Alfons zijn hartje weer kunnen ophalen. Met enkel blije mensen die in zijn kastje verdwijnen is het prettig werken. Onder een blauwe hemel en met de wind in de rug namen we afscheid van de Hoeveslagerij Ter Hees. In café onder de toren in Engsbergen vond ons laatste wapenfeit van deze geslaagde kernledendag plaats. Samen met hen die de tocht met de auto hadden gedaan genoten we nog van een laatste dorstlesser.