Ramachi over Antwerpse drugsproblematiek: "Lik-op-stukbeleid heeft heel veel nadelige gevolgen"
De straatcultuur in sommige Antwerpse wijken "zuigt de jongeren op en brainwasht hen eigenlijk". Dat zegt Morad Ramachi in "De Afspraak" over het Antwerpse drugsprobleem, dat sociale drama's veroorzaakt, vaak in gezinnen met een Marokkaanse achtergrond. Ramachi laakt het Antwerpse repressieve beleid, dat volgens hem geen of te weinig alternatieven biedt.
Jongeren, vaak van Marokkaanse origine, verzeilen op jonge leeftijd in de drugswereld omdat daar makkelijk en veel geld mee te verdienen is. Maar daarmee komen ze in een crimineel netwerk terecht, en vergooien ze hun toekomst. Er ontstaat een soort "tegencultuur" waar momenteel blijkbaar geen oplossing voor bestaat.
Een drugsdealer getuigt in "Pano" anoniem en bevestigt dat jonge kinderen heel bewust ingezet worden door de drugsmafia, omdat dat nu eenmaal bepaalde voordelen heeft. De kinderen worden betaald voor allerlei "kleine taken" die heel efficiënt kunnen blijken en het onderzoek van de politie belemmeren, zoals geld weghalen uit huizen, belkaarten laten blokkeren, politiewagens in het oog houden enz.
In achterstandswijken heb je kwetsbare kinderen in overvloed
Ramachi woonde zes jaar in Borgerhout en woont nu nog altijd vlak bij een van de probleembuurten. Hij heeft ook een zitje als onafhankelijke in de Antwerpse districtsraad. "In achterstandswijken heb je kwetsbare kinderen in overvloed", vertelt hij. "Die worden aangesproken, met de belofte van veel geld, een mooie auto enz. Daar dromen zij van. Maar tegelijk herkennen de jongeren zich niet in een ander toekomstperspectief. Het is toch schrijnend als een jongere van 15 of 16 zegt: "Ik wil drugsdealer worden. Dit is mijn droomjob"."
Waarom is dit zo? Ramachi kijkt verder dan het snelle geld. "Dit komt ook omdat er iets scheef zit met de tewerkstellingskansen voor etnische minderheden. We moeten ook durven erkennen dat er ook heel wat discriminatie is op de arbeidsmarkt."
Lik-op-stukbeleid van de burgemeester heeft heel veel nadelige repercussies
Ramachi, die zelf Marokkaanse roots heeft, geeft toe dat in deze problematiek van drugshandel en dealen, er nu eenmaal Marokkaanse families zijn die er zich in hebben gespecialiseerd, maar laakt de war on drugs die het kabinet van bugemeester Bart De Wever (N-VA) al enkele jaren voert.
"Ik heb wel gemerkt dat dat lik-op-stuk-beleid van burgemeester De Wever heel veel nadelige repercussies heeft. Momenteel doet men aan symptoombestrijding. Men plukt jonge boefjes van
straat, die lange tijd achter de tralies gaan. Wat staat daar
tegenover?"
Marokkaanse gemeenschap zou meer kunnen doen, maar voelt te weinig steun vanuit het beleid
Ramachi zegt ook dat de Marokkaanse gemeenschap misschien meer zou kunnen doen, "maar dan moet je wel de hand reiken vanuit het beleid. De mensen moeten zich van daaruit meer gesteund voelen."
Maar Stef Meerbergen, die de Pano-reportage maakte, zegt dat de omerta in Marokkaanse milieus gewoon heel groot is. "We hebben met mensen gepraat die zich zeer kritisch uitlaten, maar toch durven ze niet praten. Nooit. Zelfs mensen die al 20 jaar uit Antwerpen verhuisd zijn, hebben nog schrik om te praten." Sommige moeders worden zelfs niet gesteund door hun man, en worden er letterlijk ziek van als ze zien hoe hun kind het verkeerde pad opgaat.
Ramachi zegt dat het feit dat sommige ouders niet durven spreken "niet enkel te maken heeft met schrik voor represailles, maar ze zich misschien gewoon onvoldoende gesteund voelen door het beleid."