“Ik werd vals beschuldigd van verkrachting en ging door de hel. Terwijl de politie het bewijs dat me vrijpleitte heel de tijd in handen had”

De nachtmerrie van Allan begon in september 2015, toen het ‘slachtoffer’ naar de politie stapte. “Het begon met een klein leugentje en het liep helemaal uit de hand. Het werd een verhaal waar ze zich op den duur moest aan houden. Ze raakte alle controle kwijt”, vertelde hij aan de krant Mail on Sunday. Allan werd gearresteerd en daarna weer vrijgelaten op borg.

Toen hij eind februari de Londense politie belde om te horen hoe het met de zaak stond, kreeg hij te horen dat het een zwak dossier was. “Ik was nog niet in staat van beschuldiging gesteld en de inspecteur in kwestie - Mark Azariah - vertelde dat hij alles had doorgestuurd naar het Openbaar Ministerie. Zonder te zeggen wat hij precies had geschreven, zei hij dat hij had geadviseerd om me niet te vervolgen.” (lees hieronder verder)

Maar enkele uren later, terwijl hij terugkwam van een college aan de universiteit van Greenwich, kreeg de psychologiestudent te horen dat hij tóch werd aangeklaagd: voor aanranding en zes verkrachtingen. “Ik kan onmogelijk in woorden uitdrukken hoe dat voelt”, vertelt de jongeman. “Het is iets wat bekende mensen soms overkomt, maar je kan je niet voorstellen dat zoiets ook met jou gebeurt.”

Vorige week stortte het dossier echter plots als een kaartenhuisje in elkaar, toen bekend werd dat de politie cruciaal bewijsmateriaal niet had doorgespeeld aan het Openbaar Ministerie en de verdediging. De MET had tienduizenden berichten doorgenomen op de telefoon van het ‘slachtoffer’ en die als “te persoonlijk” bestempeld voor de rechtbank. Het was pas toen openbare aanklager Jerry Hayes eiste om ze te mogen zien en ze ook doorspeelde aan de verdediging, dat de ware toedracht van de zaak aan het licht kwam. Uit de berichten bleek immers dat de seks met wederzijdse toestemming was gebeurd. (lees hieronder verder)

“Het was niet dat het tegen mijn zin was of zo”, staat er letterlijk te lezen in een bericht van 3 september 2015 dat de vrouw aan een vriendin stuurde. Dat was vóór ze naar de politie stapte. Andere berichtjes toonden dat ze fantaseerde over bondage en verkrachting en om meer seks vroeg na de ‘verkrachting’. “Soms is seks de hoogste prioriteit. Ik maak geen grapje, ik denk altijd met mijn ****, lol.” en “Weet je, het is altijd leuk om aangerand te worden zonder dat je daarbij de wet overtreedt.”

Allan is nu van plan om de Londense politie en het Openbaar Ministerie te vervolgen. “Ik wil excuses, ik ben twee jaar van mijn leven kwijt”, zegt hij. “Er is nog geen direct contact geweest met mij en dat is teleurstellend. Ik wil zelfs helpen om een herhaling van dergelijke feiten te voorkomen.”

Intussen gaan ook steeds meer stemmen op voor een onafhankelijk onderzoek naar het schandaal. De MET is naar eigen zeggen al met een intern onderzoek begonnen. Het Openbaar Ministerie liet officieel weten dat het Allan niet zal vervolgen “wegens een gebrek aan bewijsmateriaal”. (lees hieronder verder)

Allan pleit er daarnaast ook voor om de anonimiteit van verdachten van zedenfeiten te waarborgen, zolang ze niet veroordeeld zijn of tenzij een rechter anders beslist. “Ik had nooit genoemd mogen worden. Het heeft mijn leven verwoest en het is nog altijd niet voorbij”, vertelt hij.

Ondanks wat ze hem heeft aangedaan, is hij niet van plan om de identiteit te onthullen van de vrouw die hem door de hel deed gaan. “Ook zij moet het recht krijgen. Ik weet wat het is als het je ontzegd wordt.”