Raymond van het Groenewoud wordt opnieuw bekroond voor het leven: 20 onsterfelijke songs op een rijtje

Op zijn 55ste werd de zanger al eens bedacht met zo’n pre-postume pot chrystanten. Dat was op de ZaMu Awards, de blauwdruk voor het mediageniekere MIA’s. Maar hey, in de twaalf jaar die daarop volgden, heeft van het Groenewoud bewezen dat één muzikale onderscheiding voor een heel leven misschien wat povertjes zou ogen. De man die naar eigen zeggen wereldberoemd zou willen zijn (“maar ze moeten me wel met rust laten!”) blijft na vier decennia een levende legende.

Enkele jaren terug polsten we bij van het Groenewoud wat hij eigenlijk zoal vond van levensbekroningen en prijzen. “Een award krijgen of baron worden, ik heb het altijd een twijfelachtige eer gevonden,” grinnikte hij toen. “Wanneer jonge muzikanten appreciëren wat je gedaan hebt in de loop der jaren, dàt vind ik dan wel weer ontroerend.”

Gelukzak met talent voor malaise

Vandaag klinkt hij meer verguld met zo'n bekroning: "Een Lifetime Achievement Award... Ik moet bekennen, dat maakt mijmerig. Dan schiet de teletijdmachine van professor Barabas me terug naar 1972, toen ik onder de financiële hoede van mijn vader 'Maria, Maria, ik hou van jou' opnam. En verder... Het is gelukt, ik kon dus overleven met datgene wat me zo bezighield en bezighoudt: liedjes schrijven en uitvoeren. Dankzij goedkeuring van radio- en andere mediamensen, dankzij het publiek dat blijft komen, dankzij het vertrouwen van organisatoren. Ik ben een gelukzak, en soms besef ik het ook, ondanks mijn talent voor le mal-être. Dus ik zeg u, voorwaar, dank u wel..."

Al meer dan vier decennia is Raymond van het Groenewoud een lichtend voorbeeld in de muziekwereld. Zijn gigantische oeuvre zit daar vast voor iets tussen: méér dan dertig albums staan achter zijn naam. En dan zouden we nog de muziek vergeten, die hij schreef voor tv-programma’s, films en theater.

Poken in de pens

Met zijn begeleidingsgroep De Centimeters bracht hij in 1977 de single ‘Meisjes’ uit. Die hit betekende zijn grote doorbraak. In de veertig jaar die volgden, verschenen evenwel elfendertig songs die ons nog zoveel méér deden dan die evergreen van oestrogeen. In de lijst hieronder vindt u twintig essentiële songs van de grootmeester. Een grijsgedraaid ’Vlaanderen boven’, 'Je veux de l'amour' of ‘Chachacha’ hebben we voor het gemak stiefmoederlijk genegeerd - wat een luxeprobleem! Maar aan 'Brussels by Night' of 'Twee Meisjes' konden - en wilden - we echt niet voorbijgaan.  

In deze lijst van lievelingetjes schurken triest en troost ('Kind van het weekend,' 'Jouw liefde', ...) niet alleen alfabetisch tegen elkaar aan. Elders hoor je dan weer hoe hij de rol van zotskap op zich neemt, durft te poken in de dikke pens van de kleinburgerlijke stand, en zelfs een briljant geschreven hommage brengt aan zijn roede, die zo vaak de zwarte piet toegeschoven kreeg ('Arme Penis'). 

Laten we afsluiten met de woorden van de man die zalen deed vollopen en leeglopen, en hetzelfde deed met glazen. “Sire, schenk ze nog eens vol, op dat machtig machien... rock en roll!”