Nog plaats voor twee nieuwe windmolenparken op Noordzee: totaal equivalent vier grote kerncentrales
Staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer (Open VLD) en een aantal wetenschappers hebben "Noordzee 2050" klaar, waarin de principes worden vastgelegd in verband met de langetermijnvisie voor onze Noordzee. De Backer bevestigt daarin de intenties om na 2020 nog twee windmolenparken bij te bouwen. Die zullen in principe niet zichtbaar zijn vanaf onze kust, en kunnen de capaciteit aan windenergie verdubbelen naar het equivalent van vier grote kerncentrales. Ook een plan voor een grote "stroomkabel" vanop zee naar Antwerpen ligt op tafel.
"Noordzee 2050" wordt vanmiddag voorgesteld op een slotevent in Zeebrugge. Concreet wordt daar een soort ruimtelijk ordeningsplan voor de Noordzee voorgesteld, althans in grote lijnen: waar zitten de scheepvaartroutes, waar is er nog ruimte voor windmolenparken, en wat met de ecologische toets of aquacultuur? Een soort kaart dus, met een inventaris van welke activiteiten waar mogelijk zijn. "Het is belangrijk dat we die oefening op lange termijn doen", zegt De Backer. "We hebben hiervoor de input van verschillende spelers bijeengebracht."
Tegen 2020 zouden we 2,2 gigawatt aan hernieuwbare energie op de Noordzee moeten hebben. De twee nieuwe parken zouden dat aandeel na 2020 op termijn dan moeten optrekken naar 4 gigawatt. Ter vergelijking: de grootste kerncentrales, zoals Tihange 3 of Doel 4, hebben elk een capaciteit van ruim 1 gigawatt. Het potentieel aan windmolenparken op onze Noordzee staat dus ongeveer gelijk aan vier grote kerncentrales.
Onze Noordzee is niet zo groot, maar toch is er nog plaats voor twee wind farms, "ergens achteraan in het midden en meer naar links tegen de Franse grens." Ze zullen niet zichtbaar zijn vanaf de Belgische kust, zegt De Backer. Over een mogelijke termijn bestaat nog veel onduidelijkheid, maar het wordt uiteraard een heel stuk na 2020, onder een nieuwe regeringsploeg dus.
Voor de twee nieuwe windmolenparken wil ik werken met tendering. Ook Belgische bedrijven zullen daar baat bij hebben
De Backer wil bij die nieuwe aanbesteding af van het oude systeem met concessies, en wil "tenderen", een openbare aanbesteding uitschrijven waar iedereen aan kan deelnemen. "Dan kan je de spelers op de markt tegen elkaar uitspelen. Dan krijg je de beste prijs, maar ook de beste voor de consument later", zegt De Backer in "De ochtend" op Radio 1. "Als je het energiebeleid betaalbaar wil houden, moet je investeren in hernieuwbare energie, met prijzen die marktconform zijn."
Gevaren voor een machtsmonopolie van één grote speler, zoals Engie-Electrabel bij onze kerncentrales, ziet de Backer niet. Hij maakt zich sterk dat ook Belgische bedrijven bij die aanbesteding hun mannetje zullen kunnen staan. "Zij hebben heel wat offshore expertise. Als we die tendering doen, zullen heel wat Belgische bedrijven daar baat bij hebben."
"Stroomkabel" vanop zee om Belgische industrie te voeden
Er zijn ook plannen voor een grote "stroomkabel" van de windmolenparken naar de Antwerpse haven, zei De Backer nog. Dat idee past in de kernuitstap tegen 2025 (die opgenomen is in het Energiepact, maar die N-VA liever wil uitstellen, en die dus nog niet is afgeklopt, nvdr) die De Backer haalbaar noemt. Maar hij wil dan wel een hand reiken aan de industrie, ondermeer door bevoorradingszekerheid te garanderen. "Daar mag geen twijfel over bestaan."
Er bestaat al infrastructuur voor een aankoppeling in Antwerpen, zegt de staatssecretaris. "Als de kerncentrale dichtgaat, ligt daar een installatie die gebruikt kan worden. Als het het scheepvaartverkeer niet hindert, waarom niet?" Dat plan is evenwel nog niet afgeklopt, maar wordt wel bekeken in de langetermijnvisie.