Prof blikt terug op hilarische 'videobombing' van zijn kindjes op BBC: "We waren twee weken beroemdste gezin op aarde"

Negen maanden na de feiten worden ze nog altijd herkend, de Kelly's. Door een kleine vergetelheid van papa Robert Kelly, met grote gevolgen. De professor was tijdens een live interview met de BBC vergeten de deur van zijn werkkamer in het slot te doen. Al snel danste zijn vierjarige dochtertje Marion de kamer in het Zuid-Koreaanse Busan binnen, gevolgd door babyzoontje James in een stoeltje op wielen, gevolgd door een voor de camera bukkende mama Jung-a Kim. Een hilarisch tafereel, met een pointe die een scenarist niet beter had kunnen bedenken: mama komt, na het meesleuren van haar kinderen, nog even op haar knieën in beeld om de deur weer te sluiten.

Op het moment zelf, in maart, bracht het Robert Kelly zichtbaar van zijn melk. "Ik snapte niet waarom de BBC doorging met het interview", zegt hij. "Misschien hadden ze meteen door dat dit gouden comedy was." Kelly verontschuldigde zich herhaaldelijk en vreesde dat zijn tv-carrière bij de BBC voorbij was. Maar kijk, de plichtbewuste professor mag vandaag nog altijd als Korea-expert analyses doen. Meer nog, de Britse zender vroeg een uur later al of ze de komische beelden op sociale media mocht posten. Ze hadden daar inderdaad in de mot dat er viraal potentieel in zat, wat ook zou blijken.

Met grote gevolgen. Er werd bijvoorbeeld tijdelijk een veiligheidsagent ingezet aan de school van Marion. "Ze waren ongerust dat een of andere weirdo er zou opdagen", zegt Kelly. Hij kon vijf dagen niet werken of buitenkomen. Er was ook heel wat te doen rond de pijnlijk foute gissingen op sociale media als zou Jung-a Kim niet de mama maar de nanny van het gezin zijn. Kelly zelf moest dan weer kritiek slikken over hoe hij de kleine Marion uit het beeld probeerde te duwen met zijn arm. "Mensen zagen allerlei dingen in onze relatie, en, mijn God, ik wou wegblijven van die onzin en zweeg erover", zegt Kelly. "Het was een klucht vol verwarring, een gezinsblooper. Er viel niks te zeggen."

Wetenschapper Robert Kelly besluit nuchter: "Bovenal is dit allemaal gewoon bizar. Leuk dat we mensen konden blij maken, maar het is toch niet echt iets waar je zelf om vraagt."