Catalaanse partijen voor onafhankelijkheid behouden hun meerderheid in het parlement
Met bijna alle stemmen geteld, lijken de partijen die voor de onafhankelijkheid van Catalonië zijn, hun absolute meerderheid in het regionale parlement te behouden. De liberale centrumpartij Ciutadans/Ciudadanos die bij Spanje wil blijven, zou dan weer de grootste partij in stemmen en zetels worden.
Die Ciutadans/Ciudadanos (Cs) zouden nu 37 van de 135 zetels in het Catalaanse parlement in de wacht kunnen slepen: een historische overwinning voor een partij die nauwelijks enkele jaren bestaat en een beter resultaat dan verwacht. Alleen heeft die partij geen meerderheid en zal die het moeilijk hebben om voldoende coalitiepartners te vinden.
Daartegenover staat dat het blok van partijen die Catalonië tot een onafhankelijke republiek willen maken, hun absolute meerderheid behouden, al verliezen ze wel twee zetels. Ze zouden kunnen rekenen op 70 zetels en voor een absolute meerderheid zijn er 68 nodig.
Wat opvalt, is dat de JuntsXCatalunya van de gevluchte minister-president Carles Puigdemont (34 zetels) het veel beter doet dan de peilingen hadden aangegeven. Hij maakt dan ook veel kans om opnieuw voorgedragen te worden als minister-president, maar omdat hij vooralsnog riskeert om opgepakt te worden als hij naar Spanje terugkeert, is dat niet duidelijk.
In de afgezette regering werkte zijn partij samen met de linkse nationalisten van de ERC (32 zetels) en de kleine radicale CUP (4 zetels). Ook nu zou dat separatistisch blok dus een absolute meerderheid krijgen in het regionale parlement.
Een wankel blok tegen de onafhankelijkheid
Bij de partijen die de band met Spanje willen behouden, is de liberale Ciutadans/Ciudadanos dus de grootste. De PSC -de Catalaanse zusterpartij van de Spaanse socialisten van de PSOE- zou van 16 naar 17 zetels gaan.
De conservatieve Partido Popular -de partij van de Spaanse premier Mariano Rajoy- stort in Catalonië zowat in elkaar: van 11 naar 3 zetels. Dat zou de ergernis van veel Catalanen -separatisten of niet- tegenover Rajoy aantonen. De CatComu, de Catalaanse versie van de radicaal-linkse Podemos, dondert ook terug van 11 naar 8 zetels en verliest dus ook fors.
Samengevat: in stemmen halen de onafhankelijkheidspartijen geen meerderheid, maar in zetels wel en dat telt uiteindelijk. Het verschil is klein en Catalonië is dus erg verdeeld over de kwestie. Dat blijkt ook uit de regionale verdeling van de stemmen: de Spaansgezinde Ciutadans is de grootste partij in de verstedelijkte provincies Barcelona en Tarragona. De partij van Puigdemont is dan weer de grootste in de landelijke provincies Girona en Lleida.
Regering in Madrid haalt slag dus niet thuis
Zoals het er nu naar uit ziet, zouden de verkiezingen die zijn uitgeschreven door de Spaanse premier Mariano Rajoy dus de separatistische partijen niet van de macht verdreven hebben en is er dus niets opgelost. Bovendien liggen de partijen die bij Spanje willlen blijven, ideologisch zo ver uit elkaar dat ze moeilijk door een deur kunnen.
Die ideologische tegenstellingen zijn er ook bij de separatisten, maar die hebben tenminste een gemeenschappelijk doel en trokken de voorbije jaren aan een zeel om die onafhankelijkheid te realiseren. Wel zitten hun leiders vaak of in de cel of worden ze vervolgd of zitten ze in het buitenland. Hoe daar een werkbare regering uit moet komen, is ook niet duidelijk.
Represenatief zijn de verkiezingen alleszins: de opkomst van 81,94% breekt het vorige record van 77%. De Catalanen hebben zich dus massaal op een legale wijze uitgesproken.