In het rapport dat op woensdag 7 september werd vrijgegeven, beoordeelt Oceana meer dan 200 gepubliceerde visstudies uit 55 landen in alle continenten, met uitzondering van Antarctica. Uit de analyses blijkt dat er in elke studie sprake is van fraude. Concreet: een vijfde van de meer dan 25.000 onderzochte vismonsters werd verkeerd gelabeld. In de meeste gevallen gaat een goedkope vissoort door voor een duurdere, waardoor consumenten te veel betalen in winkels en restaurants. “Wie vis koopt of bestelt wordt het meest getroffen door de fraude”, zegt Kimberly Warner , auteur van het rapport en onderzoekster bij Oceana . “De wanpraktijken schaden niet alleen consumenten. Mensen die moeite doen om vissen legaal te vangen en correct te labelen zijn eveneens de dupe van deze frauduleuze praktijken.”

Valse blauwvintonijn in Brussel

Het rapport onderstreept dat het sjoemelen verschilt van land tot land. In Italië wordt vooral vals gespeeld met baars en zwaardvis. Bijna de helft van de vervangende vissoorten, zijn soorten die met uitsterven zijn bedreigd. Een analyse van Brusselse restaurants toont aan dat we ook in België niet ontsnappen aan de fraude. Maar liefst 98 procent van de 69 geteste gerechten met blauwvintonijn bevatten een andere soort vis. In een restaurant in Santa Monica werden dan weer twee sushichefs ontmaskerd die walvisvlees gebruikten als tonijn. In Aziatische landen worden maar liefst achttien duurdere vissoorten vervangen door de meerval.

Strengere richtlijnen

Oceana eist nu dat de Amerikaanse regering zich buigt over de kwestie en concrete maatregelen treft. In Europa zijn reeds richtlijnen tegen visfraude van kracht en die lijken hun vruchten af te werpen. Tussen 2011 en 2015 nam de fraude van 23 procent af naar 8 procent. Het is trouwens niet de eerste keer dat de organisatie aan de alarmbel trekt. In 2015 nam ze tussen maart en juni 280 vismonsters in Brusselse restaurants en de kantines van de Europese instellingen. Uit DNA-onderzoek op de stalen bleek dat 31,8 procent van de vismonsters foutief geëtiketteerd waren en dus een andere vis bevatte dan op het menu stond. Om te verzekeren dat mensen de vis krijgen die ze willen kopen, adviseert Warner nu om aan handelaren en obers door te vragen over de herkomst van de vis.