“Ondanks persoonlijke problemen, de onveiligheid en de verstoring van de politieke evenwichten in de wereld, moeten we de zaken anders durven te bekijken. Met een blik, die meer ziet dan wat er ontbreekt, dan wat er niet is. Met verwondering”, zo luidt de insteek van de koning.

De vorst diept in zijn toespraak herinneringen op aan een aantal hoopgevende ontmoetingen die hij het voorbije jaar in eigen land heeft gehad en die hem sterken in de overtuiging dat we het goede en positieve in onze leefomgeving niet uit het oog mogen verliezen. Dat biedt mensen de veerkracht om met een positieve ingesteldheid de grote uitdagingen van deze tijd aan te pakken.

De vergrijzing bijvoorbeeld. Na de televisiereportage over de kwaliteit van de zorgcentra bracht de koning een bezoek aan een woonzorgcentrum in Holsbeek, waar bijzondere aandacht wordt besteed aan het verbinden van de bewoners met de buurt en het dorpsleven. “Zo kunnen kijken naar het ouder worden, is een bron van hoop. Met verwondering kijken naar de schoonheid van het leven zorgt ervoor dat je zelf beter leeft en dat je anderen kunt helpen het leven beter te beleven.”

Creativiteit

In een creatieve hub in Namen zag de vorst hoe technici, kunstenaars en ondernemers met verwondering naar alledaagse voorwerpen kijken, als springplank voor innovatieve oplossingen. “Zo gaat het ook voor de grote uitdagingen van deze tijd, tot en met de toekomst van de planeet zelf. Alleen met creativiteit zullen wij daar oplossingen voor vinden”, betoogt Filip.

De koning blikt ook terug op een bezoek aan Vilvoorde, waar hij samen met koningin Mathilde jongeren met een migratieachtergrond ontmoette die werken aan projecten tegen radicalisering en voor maatschappelijke integratie. En in Sint-Gillis sprak hij met jongeren die uit eigen beweging een ontmoetingsruimte hebben opgericht om mensen uit verschillende lagen van de bevolking met elkaar in contact te brengen.

Ook de toekomst van onze democratieën hangt volgens Filip in de eerste plaats af van de manier waarop we ernaar kijken. “Laten we ons opnieuw verwonderen voor alles wat we samen hebben opgebouwd, ons gemeengoed, het resultaat van een lange geschiedenis van verbondheid, verankerd in solidariteit en compromissen. Daaruit kunnen we de kracht putten, niet toe te geven aan steriel cynisme en onverschilligheid.”