De vrederechter in Fontaîne-l’Evêque ging in op de eis van de NMBS om de reiziger voor drie treinreizen zonder ticket een boete op te leggen die bestond uit 200 euro per rit plus de prijs van het treinticket. In Genk verminderde de vrederechter de gevraagde boete echter tot 40 euro per illegale treinrit en de ticketprijs. In Antwerpen was de vrederechter nog veel milder. De voor de rechter gedaagde reiziger, die tot vijf keer toe zijn treinabonnement vergeten was, moest zijn ticket helemaal niet betalen en kreeg slechts een boete van 12,5 euro.

Als de NMBS ter compensatie van de dossierkosten 200 euro vergoeding eist voor elke illegale trein, kan de treinreiziger volgens Test-Aankoop opwerpen dat er sprake is van een “onrechtmatig beding”. Deze boete is immers niet evenredig aan het nadeel dat de onderneming leed.

Ook het evenredigheidsbeginsel, dat de NMBS als openbare dienst moet naleven, wordt hierdoor geschaad. De vrederechter in Genk bijvoorbeeld wees op het feit dat een niet-betaalde parkeerboete slechts 15 euro kost. Een ander valabel argument is dat de vergoeding die de NMBS voorziet bij afgeschafte of vertraagde treinen helemaal niet van dezelfde orde is.