Defour pakt op Old Trafford uit met schitterende vrijschopgoal, maar Lingard bezorgt Man United alsnog een punt tegen Burnley

Zou hij dat ooit nog hebben durven dromen? In de zomer van 2016 was Steven Defour uitgekeken op het voetbal. Er lag een aanlokkelijk voorstel uit de Golfstaten op tafel. De voormalige Gouden Schoen lonkte naar zon en woestijn. Klaar om het hoogste niveau uit te zwaaien na de controverses bij Anderlecht, de bekertjes bier en de haatberichten uit Luik. "Ik was vooral de toestanden rond het voetbal beu", zei Defour daarover in november in Het Laatste Nieuws. "Ik wou hoofdzakelijk weg uit België." Burnley, degradatiekandidaat in de Premier League, verleidde hem echter met een aanlokkelijker voorstel. Na een moeilijk eerste seizoen, met blessures en gependel tussen bank en basis, leeft Defour er deze jaargang helemaal op. Sterkhouder bij de seizoensverrassing. Fitter, scherper en gelukkiger dan ooit, ook met zijn anonieme leven in het Noorden van Engeland. "Ik word hier niet meer nagestaard", zegt hij daarover. "Heerlijk."

Over het Kanaal is Defour een bepalende speler bij een club die amper in de picture komt. De Rode Duivel wordt er door fans, trainer en ploegmaats op handen gedragen. Het is ooit anders geweest. Onbevooroordeelde blikken helpen. In Engeland wordt hij niet constant op zijn vingers gekeken, kleeft er geen controverse aan hem, is er minder druk. Daar kennen ze Defour niet van de wet van '78, zijn provocerende uitspraken, tumultueuze transfers, liefdesperikelen of familiale twisten. Eerder als verloren talent. Als de onfortuinlijke middenvelder die na zijn voetbreuk ooit een brief van Sir Alex Ferguson kreeg - de referentie komt telkens terug.

Ook deze middag toen hij op Old Trafford zijn gloriemoment beleefde in anderhalf jaar Premier League. Acht jaar en drie maanden sinds de secretaresse van Man United de brief op de post deed. Op slag van rust krulde Defour een vrijschop perfect in de bovenhoek. Nog maar zijn tweede in de Premier League, maar wat voor een. Zijn mooiste (0-2). Een stunt leek in de maak. Sinds de nederlaag in de derby tegen Man City is United van zijn punch kwijt. Voor de vierde keer deze maand slikten de Mancunians een doelpunt op een standaardfase, voor de vierde keer draaiden de blikken naar Romelu Lukaku. Mandekking en verdedigen in de eigen zestien zijn niet zijn sterkste punten. Vier tegengoals staan er op zijn conto. Barnes profiteerde. Zlatan speelde een helft lang aan de zijde van Lukaku, maar dat was geen geslaagd experiment - te veel van hetzelfde. Aan de rust hing Mourinho de Zweed aan de haak. Ook zonder 'Ibra' in zijn buurt bakte Lukaku er weinig van.

Supersub Jesse Lingard sprong zijn spits bij. Met twee goals, waarvan een in blessuretijd, bezorgde hij United alsnog een punt.