Mulder: "Defour had een buiging moeten maken en voor altijd in de kleedkamer van Old Trafford verdwijnen"

Boxing Day. Vijf over half vijf. De bal ligt op een afstand van plusminus vijfentwintig meter klaar voor een vrije trap. Gudmundsson en Defour hebben zich gemeld om ‘m te nemen. Defour staat wel héél dicht bij de bal. Ik ga er van uit dat hij erover heen loopt en de verantwoordelijkheid aan Gudmundsson laat.

In de volgende tiende van een seconde is keeper De Gea gezien. Defour heeft tóch geschoten. Een wereldgoal. Een Augenweide zeggen de Duitsers. Een beauty, een christmascracker, een juweel van een doelpunt in de bovenhoek. Ik probeer een passend woord te vinden voor deze magistrale trap op Old Trafford, Theatre of Dreams. Vliegend fluweel. Steven Defour ondertussen, stelt zich niet aan. Hij loopt naar de zijkant en zet een drinkbus aan de mond.

Trainer José Mourinho van Manchester United pleegt vanuit een goede organisatie te winnen. Ironie: veel van zijn verdedigers vertonen technische gebreken. Jones, Rojo bijvoorbeeld. Shaw begaat slordigheden en 'overbodige' overtredingen die je de kop kunnen kosten. Bij een achterstand van 0-2 moet United vol in de aanval. En zie: onmiddellijk na de rust is het 1-2. Burnley houdt tot aan de laatste minuut stand, maar dan maakt Lingard verdiend gelijk: 2-2.

Steven Defour wordt omstreeks het uur gewisseld. Te laat. Hij had in de 35ste minuut van de wedstrijd een buiging moeten maken en voor altijd in de kleedkamer verdwijnen. Mooier kon Boxing Day niet meer worden.