“Ik weet niet goed wat zeggen, ik vind het gewoonweg echt een geweldig stadje. Ik hou er echt van,” lacht Roksana aan het begin van het gesprek dat al snel een ode aan de Nederlandse stad ten zuiden van de Maas blijkt. “Toen we pas in België waren, raadde iemand mij het stadje aan. Ik weet helaas niet meer van wie we de tip krijgen. Spijtig, want ik zou hem moeten bedanken. (lacht) Ik vind het er echt zo gezellig. Toen we er de eerste keer naartoe reden was ik sprakeloos. Ik vind het echt magisch. Het was toen ook winter. We hadden ook nog niet zo heel veel Belgische steden bezocht dus het soort steden dat hier typisch is, was nog redelijk nieuw voor ons.”

Waar het hart van vol is, loopt de mond van over. Dat wordt ons snel duidelijk. Maar wat is het dan precies dat de stad zo fantastisch maakt volgens Roksana? “Gho ja, het is gewoon… Alles! Het is zo mooi, en zoveel leuke plaatsjes om foto’s te maken: aan de brug, langs de rivier, het marktplein,… We hebben zo geen steden in Oekraïne. Maastricht is trouwens ook de plaats waar ik voor het eerst een wafel heb gegeten. We liepen door de straten en pikten de geur op. Heerlijk! We zijn dan onze neuzen gevolgd die ons naar een winkeltje hebben geleid. De eerste kennismaking met die lekkernij was erg goed, maar ik moet zeggen: ik heb ze daarna ook nog in België gegeten en hier zijn ze nog veel lekkerder (lacht). Diezelfde avond was ook de eerste keer dat ik naar een kerstmarkt ben geweest. Dat ik verzot ben op kerstmarkten, heb ik al in geuren en kleuren verteld. Maar in Maastricht was het dus mijn allereerste keer dat ik zo’n markt kon beleven. De lichtjes, het reuzenrad, de vrolijke muziek en vreugdevolle sfeer. En niet te vergeten: de geur van glühwein!” Ook in de zomer spreekt de stad de jongedame erg aan. “Het is mijn favoriete shoppingstad, na Maasmechelen Village. Er zijn altijd koopjes, dat is natuurlijk leuk. En je hebt ook veel kleine winkeltjes, niet enkel de grote ketens die je overal vindt. Ik vind het echt elke keer leuk in Maastricht. Dit bezoekje was dan ook niet de eerste keer, en heel zeker niet de laatste!”