“Het is leuk hier aanwezig te zijn. Ik heb met Lucien Van Impe naar aanleiding van het WK in Yvoir wel een dispuut gehad maar dat is allemaal verleden tijd. We zien elkaar vaak en zijn ondertussen heel goede vrienden geworden. Lucien is een heel warme mens. Wij passen goed bij elkaar”, begon Roger De Vlaeminck. “Het is logisch dat er dergelijke huldigingen zijn. De Tour de France winnen is niet niks. Hij verdient een standbeeld. Er zijn geen potentiële Belgische Tourwinnaars meer. Ik verwacht binnen tien jaar weer een groots feest, een halve eeuw na zijn zege in 1976. Lucien Van Impe was samen met Gaul, Bahamontes en Merckx de beste klimmer ooit.”

“Ikzelf heb driemaal de Tour gereden en won er ooit een etappe in Valenciennes op de piste. Ik was liever in de Ronde van Italië. De Tour van nu vergelijken met eerdere edities kan niet meer. Thans heb je een handvol kandidaten op de eindwinst. Vroeger waren er een pak meer kampioenen en vedetten aan de start en werd er fiks gestreden voor de gele trui. Dat maakt de zege van Lucien Van Impe nog steeds zeer groots”, onderstreept De Vlaeminck. “Vergeet ook niet dat Lucien nog andere grote koersen gewonnen heeft. Gisteren in de etappe naar Montpellier, heb ik wel genoten van de Tour. Een ritje waarin er echt gekoerst werd, eentje uit de oude doos. Er werd gevlamd en geknokt. Dat ontbrak tot dan, maar de Tour is nog niet gedaan. En één ding is zeker: Lucien Van Impe zal op 24 juli 2016 nog steeds de laatste Belgische Tourwinnaar zijn. Terecht dat hij hiervoor deze egards in ontvangst mag nemen.”

Van Impe: “Ik zie ook niet direct een jonge Belgische renner die me kan onttronen”

“Dat zou erg zijn maar ik zie ook niet direct een jonge Belgische renner die me kan onttronen als eindlaureaat”, weet Lucien Van Impe. “Wil je ooit de Tour winnen dan moet je daar als jonge renner mee beginnen. Je toeleggen op het klimmen van bij de jeugdreeksen. Ik herinner me nog alles van de Ronde van Frankrijk in 1976. Elk detail. Ook het moment waarop ik ruzie kreeg met mijn sportbestuurder en wilde afstappen. Mijn vrouw Rita heeft me toen in koers gehouden. En ik mag blij zijn dat ze op mij kon inpraten, anders stonden we hier vandaag niet.”