Volgens hen is dat een gevolg van de belegering van de stad. Voor de belegering startte, waren er amper zelfmoorden in Madaya. “De kinderen zijn psychologisch gekraakt en zijn moe”, zegt Save the Children. “Wanneer we gezamenlijke activiteiten met hen willen doen, zoals met z’n allen zingen, dan reageren ze gewoon niet. Ze lachen ook niet meer,” zo getuigt een leerkracht in het rapport van Save the Children. “Ze maken tekeningen van kinderen die afgeslacht worden, ze maken tekeningen van oorlog en van het gebrek aan eten.”

Honderden mensen lijden aan paranoia, depressie en andere mentale en psychische problemen als gevolg van de erbarmelijke omstandigheden, zo staat in het rapport. Omdat er geen of amper psychologische hulp is, worden de problemen nog erger.

Belegerd

Madaya is een stad van zo’n 40.000 mensen, ten noordwesten van de Syrische hoofdstad Damascus. De stad werd ingenomen door Syrische rebellen. Sinds juli vorig jaar wordt de stad daarom omsingeld en geblokkeerd door zowel de Syrische overheid als door Hezbollah, een Libanese militante beweging. Hierdoor is de Madaya helemaal afgesloten van de buitenwereld, waardoor er geen of nauwelijks nog voedsel is in de stad. Er is ook geen bevoorrading meer van voedsel, aangezien de militaire blokkade de stad helemaal afsnijdt.

Bewoners worden gedwongen insecten en planten te eten om te kunnen overleven. Nadat er in januari van dit jaar berichten waren van 65 mensen die gestorven waren door honger, loste het Syrische leger en Hezbollah zijn greep op de stad een beetje. Maar sinds april 2016 wordt er weer geen hulp meer toegelaten in Madaya.

Save the Children vreest dat de situatie er nog erger op zal worden. Er zijn namelijk meldingen van een uitbraak van meningitis, terwijl er nauwelijks nog op een of andere manier gezondheidszorg aanwezig is, net als medicijnen. Bovendien komt de winter er ook aan. Gevreesd wordt dat nog veel meer mensen zullen sterven in de belegerde stad.