Hillary Clinton duikt op in "Humans of New York"

Brandon Stanton fotografeert sinds 2010 mensen die hij op straat in New York tegenkomt. Hij zet de foto's op zijn blog en de sociale media, begeleid door een persoonlijke anekdote van de mensen op de foto.

De laatste die nu is opgedoken op "Humans of New York" is Hillary Clinton. Ze is weliswaar niet op straat gefotografeerd, maar in een kamer. Inmiddels zijn twee van die foto's op de blog verschenen, telkens samen met een anekdote.

Bij de eerste foto vertelt Clinton hoe het komt dat ze soms zo koel en ongevoelig overkomt. Ze haalt een herinnering op aan haar studententijd, toen ze één van de slechts twee vrouwelijke kandidates was die deelnamen aan een toelatingsexamen tot rechtenstudies. De mannelijke deelnemers vroegen zich luidop af wat zij daar kwamen doen. "Ik kon niet antwoorden, want ik wilde niet in de war raken en de test verknallen. Daarom bleef ik gewoon naar de grond kijken."

Toen kwam ze al koeltjes over, en nu is dat nog altijd een verwijt dat ze te horen krijgt. "Ik zie mezelf niet als koud of ongevoelig, dat doen ook mijn vrienden of mijn familie niet. Maar ik kan het de mensen niet verwijten die vinden dat ik zo overkom."

(lees verder onder afbeelding)

Ook in de tweede anekdote verwijst ze naar het feit dat ze een vrouw is. Ze zegt dat het soms moeilijk is om zich als vrouw de "juiste" houding aan te meten omdat "mensen vrouwen met een andere blik bekijken".

"Soms ga ik naar bijeenkomsten en gaan mannen mij voor met toespraken. Ze hameren de boodschap er bij het publiek in en schreeuwen dat we de verkiezing moeten winnen. Mensen vinden het geweldig. Ik wil net hetzelfde doen. Maar ik heb geleerd dat ik me niet even passioneel mag gedragen. Ik zwaai graag met mijn armen, maar blijkbaar is dat iets te eng voor mensen. Ik kan ook niet te veel roepen. Het komt over als "te luid" of "te schel" of "te dit" of "te dat". Dat is grappig, want ik denk altijd dat de mensen op de eerste rij het geweldig vinden."