Niet eerder combineerde een Amerikaanse president suggestieve pubertaal met een kil dreigement, patserige grootspraak met het perspectief van massavernietiging. Eerder waren er al twijfels over Trumps mentale gesteldheid in combinatie met zijn macht om besluiten te nemen die het leven van miljoenen betreffen. Zijn Noord-Koreaanse tweet maakt die angstaanjagend reëel, omdat je bij Trump gewoon nooit weet waar de kletspraat ophoudt en het dreigement begint.

Toen president Nixon in zijn nadagen labiel gedrag ging vertonen, zorgde zijn defensieminister James Schlesinger in overleg met de legertop dat hij niet langer in zijn eentje het bevel tot een kernaanval kon geven. Het is enkel te hopen dat Trumps Witte Huis-entourage dezelfde voorzieningen treft, ook al komen die in de buurt van verraad.

Over verraad ging het ook toen de president woensdag zijn woede op een binnenlandse vijand richtte: zijn voormalige chef-strategie Steve Bannon. In een nog onuitgegeven boek – een bestseller die mogelijk niet eens in de winkel geraakt – beschuldigde Bannon Trumps zoon en schoonzoon van gesjacher met de Russen. Waarna Trump hem officieel gek verklaarde en, veel beledigender, hem elk aandeel in zijn verkiezingsoverwinning ontzegde. Pertinent fake news want zonder de munitie aangereikt op Bannons nieuwssite Breitbart was er wellicht geen president Trump geweest.

Gisteren bood Bannon op Breitbart Trump een olijftak aan: hij noemde de president die hem publiek had afgebrand een ‘groot man’. Iets terugnemen van zijn vernietigende verklaringen deed hij echter niet. De potentieel meest dreigende verklaring voor Trump betreft de stand van het onderzoek van speciaal aanklager Robert Mueller naar Russische inmenging. Die zou volgens Bannon “een sterk dossier” tegen Trump opbouwen. Voor de buitenwereld is dat, bij alle waanzin, een onthulling die hoop geeft. Want zolang deze president in het Witte Huis zit, is de wereld niet veilig.