Myrna Herzog

Viola da gamba uit 17e eeuw komt vernield uit Alitalia-vlucht

De viola da gamba uit de 17e eeuw van Myrna Herzog is volledig vernield van de band gerold na een vlucht met Alitalia. De muzikaal directeur en dirigente van het Phoenix Ensemble in Duitsland reageert woedend op haar Facebookpagina. Volgens Thomas Meuwissen, die zelf violen en cello's bouwt en restaureert, kan het instrument waarschijnlijk wel nog volledig gerestaureerd worden. 

Bij de post van Herzog (zie hieronder) staan enkele foto's van het zwaar beschadigde instrument die niets aan de verbeelding overlaten. Volgens Herzog had de luchtvaartmaatschappij haar nochtans verzekerd dat het instrument met de hand verplaatst zou worden. "Nu lijkt het alsof er een auto over gereden is", schrijft ze. 

Herzog is er ook nog niet in geslaagd iemand bij Alitalia te spreken. Enkele foto's die ze op hun Facebookpagina geplaatst had, zijn volgens haar verwijderd. 

"Instrument is zelden onherstelbaar beschadigd"

Op het eerste gezicht lijkt dit instrument onherstelbaar beschadigd, maar dat spreekt vioolbouwer Thomas Meuwissen in een reactie aan VRT NWS meteen tegen. "Zelfs als het eruitziet alsof er met een vrachtwagen over gereden is, is een snaarinstrument zelden onherstelbaar beschadigd. De hele waardevolle instrumenten worden toch nog bij elkaar gepuzzeld en zijn meestal al meerdere keren gerestaureerd. Een snaarinstrument zit zo geniaal in elkaar. Het kan gedemonteerd worden en opnieuw vastgelijmd worden met dezelfde beenderlijm, een lijm op basis van slachtafval die eruitziet als een soort gelatine en dan opgewarmd wordt met water." 

De materialen waarmee snaarinstrumenten gemaakt zijn, laten het toe om ze quasi tot in het oneindige te restaureren

"Het instrument kan makkelijk opengemaakt worden en er kan zowel vanbinnen als vanbuiten nieuw hout aan toegevoegd worden. Het verliest wel veel van zijn financiële waarde, want hoe meer het gerestaureerd wordt, hoe fragieler het wel wordt."

Vaak wordt er ook gevreesd dat het instrument daarna slechter zal klinken, maar ook dat spreekt Meuwissen tegen. "De akoestische kwaliteiten gaan niet noodzakelijk verloren, ze zullen misschien eerder zelfs verbeteren doordat er nieuw hout aan de binnenkant toegevoegd kan worden." Voor Meeuwissen is de kunst van het bouwen van snaarinstrumenten dan ook een mooi voorbeeld van de duurzame maatschappij. "De materialen laten toe om het quasi tot in het oneindige te restaureren. Zo'n instrument kan makkelijk 450 jaar oud zijn en toch nog dagelijks gebruikt worden." 

Meuwissen benadrukt trouwens dat dergelijke incidenten met instrumenten in de luchtvaart wel vaker voorkomen. "Zowel de luchtvaartmaatschappijen als de muzikanten zijn slecht geïnformeerd. Je mag een instrument - zelfs niet als het in een beschermende koffer ziet - nooit in de laadruimte van een vliegtuig laten steken. Daar is het gewoon te fragiel voor. Je moet het altijd zelf mee aan boord nemen. Helaas worden mensen vaak verplicht om het in de laadruimte te laten steken en dan gebeuren die dingen." 

Meest gelezen