Het nieuwste stukje Nederland, schiereiland Presqu’île d’Eijsden, is zo’n 16 hectare groot. Het is een geliefd wandelgebied maar volgens enkele van die wandelaars is het ook een populaire homo-ontmoetingsplaats. “In de zomers zie je hier altijd wel een paar naakte mannen rondlopen’’, zegt vaste bezoeker Dave Lieveld (37) aan Nederlandse krant AD. “Ja, die Belgen weten wel wat ze weggeven.’’

Lijk gevonden

Dat weggeven gebeurt niet zonder reden. Al sinds het verdrag van Londen uit 1839 hoort het kleine eiland bij België, maar de plek zorgt al jaren voor chaos bij onze politie. Dat zit namelijk zo: elke keer er een melding binnenkwam moest de politie éérst toestemming vragen aan de Nederlandse collega’s omdat de lap grond enkel via Nederland te bereiken valt met de wagen. Als het echt snel moest gaan, gingen de agenten de Maas op om er met een bootje te geraken, maar ideaal was dat niet.

De plek werd de ideale locatie voor drugshandelaars, illegale feestjes en stroperij. De moeilijkheid van de situatie werd extra pijnlijk benadrukt door een voorval in 2011: een compleet recherche- en forensisch team ging een bootje in om snel op het eiland te geraken nadat een wandelaar er een onthoofd lijk had gevonden. Het bleek uiteindelijk om een wanhoopsdaad te gaan, maar voor beide partijen werd duidelijk dat er een oplossing moest komen.

Mannen in de bosjes

De oplossing bleek simpel: het schiereiland, dat gemakkelijker te bereiken valt vanuit Nederland, behoort voortaan gewoon tot Nederland. Gaan we dan een stuk van ons koninkrijk prijsgeven om enkele kleine boefjes te kunnen vangen? “Tja, die drugs, dat is natuurlijk maar één van de aspecten”, zei Michael Mareel eerder, woordvoerder van het kabinet van Buitenlandse Zaken. “Eigenlijk is het ook de logica zelve dat een stukje België dat aan de Nederlandse kant van de Maas ligt, aan onze bovenburen toebehoort.”

En zo zijn onze noorderburen na heel wat besprekingen vanaf deze week officieel een stuk grond rijker, op de oostoever van de Maas, met uitzicht op Vlaamse heuvels en een kalksteengroeve. Én op naakte mannen, volgens de 70-jarige Eijsdenaar Gerard. “In de zomer staan er vaak homo’s in de bosjes, ik ben er inmiddels aan gewend.”

Burgermeester Akkermans is op de hoogte van de reputatie van het gebied en de ‘conflicterende activiteiten’. “We gaan serieuze handhaving inzetten om de orde te herstellen,” klinkt het.