Mama doodgefolterde James Bulger (2) spreekt 25 jaar na gruwelijk drama: "Was ik maar naar rechts gelopen"

De dood van James Bulger choqueerde bijna 25 jaar geleden het hele Verenigd Koninkrijk en ook de rest van de wereld. Jon Venables en Robert Thompson - allebei net 10 - ontvoerden de peuter in een shoppingcenter in Liverpool op 12 februari 1993. Ze namen het ventje mee naar de spoorweg, meer dan 4,5 km verder, waar ze hem vreselijk martelden en vermoordden.

De mama van James bulkt vandaag nog altijd van de schuldgevoelens. Omdat ze James' buggy niet had meegenomen om snel even te gaan winkelen. Omdat ze bij de slager James' handje loste toen ze zocht naar haar portefeuille om twee varkenskoteletten te betalen. Omdat ze hem zo om 15u39 even uit het oog verloor. "Ik keek naar beneden en James was weg." Maar vooral omdat ze de verkeerde kant koos toen ze daarna de beenhouwerij uitliep. Ze begon een paniekerige zoektocht naar haar zoontje: "Niemand in het winkelcentrum leek de ernst van de situatie te snappen."

"Mensen vragen mij vaak of ik mezelf de schuld geef", schrijft Denise Fergus in de Mail on Sunday. "Het antwoord is: natuurlijk. Er zijn geen woorden voor om te beschrijven wat ik nu nog altijd elke dag voel. Ik was het die zijn hand loste, ik was het die hem moest beschermen. Maar waar ik het meeste spijt van heb, is dat ik naar rechts ben gegaan in plaats van naar links. Was ik rechts om de hoek gaan kijken, dan zou ik amper vier luttele minuten nadat hij bij mij weg was gelopen, gezien hebben dat hij weggeleid werd aan de hand van de jongens die hij vertrouwde en die hem zouden vermoorden." Een dag later moest Denise al naar het politiekantoor komen: "We hebben hem gevonden en het is geen goed nieuws".

Denise Fergus had nochtans nog even wat hoop gekoesterd, bij het zien van de camerabeelden van James' ontvoering. De daders waren twee tieners, geen gevaarlijke volwassene. Ze vergelijkt dat gevoel van hoop met een andere zware tragedie in haar leven. In februari 1989 werd haar dochtertje Kirsty doodgeboren. De verpleegster zei toen: "Het is een meisje, ze is perfect", waardoor Denise verkeerdelijk dacht dat haar kindje het toch nog had gehaald. "Dat moment van hoop was allesverterend, een flits van pure adrenaline waarbij ik het gevoel had dat alles goed zou komen." Helaas, ook toen. Net als twee jaar later, wanneer ze opnieuw zo'n onmenselijke mokerslag moest incasseren na een kleine opflakkering van hoop. "Ik werd de moeder van twee kinderen, die geen van beiden nog bij mij waren."

"12 februari 1993 is de dag dat ik stopte met slapen, sindsdien heb ik geen enkele nacht meer doorgeslapen", schrijft Denise. "De nachten waren het moeilijkste, dat zijn ze nog altijd."

De twee moordende tieners kregen levenslang, maar kwamen al in 2001 vrij onder voorwaarden, met een nieuwe identiteit. Sindsdien haalde Jon Venables nog geregeld op negatieve wijze het nieuws door het schenden van zijn voorwaarden. Vorige week werd hij voor de tweede keer aangeklaagd voor het bezit van kinderporno. Het Britse gerecht neemt Venables in bescherming en stelt voor zijn nieuwe proces beperkingen voor verslaggevers in.

Op 25 januari verschijnt het boek 'I Let Him Go' van Denise Fergus. Een deel van de opbrengst gaat naar het James Bulger Memorial Trust, dat families van misdaadslachtoffers steunt.