92-jarige ex-premier Mahathir doet nieuwe gooi naar de macht in Maleisië
De altijd ambitieuze Mahathir wil als kandidaat-premier van de oppositie zijn vroegere machtspartij UMNO van de macht verdrijven en dan zeker huidig premier Najib Razak. Die zit verwikkeld in een groot corruptieschandaal.
Maleisië is een relatief klein land in Zuidoost-Azië, maar als premier bokste Mahathir al wel vaker boven zijn gewicht. Een coalitie van oppositiepartijen heeft hem nu verkozen als kandidaat-premier bij de volgende parlementsverkiezingen in de zomer.
Dat is opvallend, gezien zijn hoge leeftijd, maar evenzeer omdat Mahathir rechtstreeks de hand opneemt tegen huidig premier en voormalig medestander Najib Razak. Die is verwikkeld in een groot fraudeschandaal rond het investeringsfonds 1MDB, maar behoudt de macht door de steun van de almachtige partij UMNO, die al sinds de onafhankelijkheid in 1958 aan de macht is.
Mahathir heeft twee jaar geleden met veel omhaal gebroken met de UMNO, de partij die hem destijds nochtans decennialang aan de macht hield. Even vreemd is dat hij nu front vormt samen met Anwar Ibrahim, zijn gedoodverfde opvolger die hij liet opsluiten, maar nu uit de gevangenis wil vrijlaten als hij de verkiezingen wint.
Steunpilaar van "Aziatische waarden"
Mahathir -de man heeft net zoals veel Maleisiërs en Indonesiërs slechts een naam- was premier tussen 1981 en 2003. Hij was toen niet enkel de onbetwiste leider van de UMNO-partij, maar was ook de architect van de economische opvang van zijn land.
Dat had -net zoals in het Singapore van Lee Kwan Yew- ook een keerzijde: beide premiers duldden geen tegenspraak: wie te kritisch was, kreeg meteen een tik. Niet dat er op grote schaal mensenrechten werden geschonden, maar wel kregen critici een stroom van rechtszaken in een niet al te onpartijdige justitie aan hun been.
Lee en Mahathir waren leiders van kleine landen, maar hadden veel invloed in Zuidoost-Azië als promotors van "Aziatische waarden", als tegenhanger tegen te westerse invloeden. Respect voor de leider was daarbij belangrijk, tenminste zo lang het goed ging en economisch deden ze dat ook.
In 2003 gaf Mahathir het premierschap door, maar als snel lag hij overhoop met zijn opvolgers, die het uiteraard niet zo goed konden als hij zelf. Mahathir is niet te onderschatten, maar dat de oppositie nu blijkbaar nood heeft aan een 92-jarige leider, zegt toch ook veel.