STAGEDAGBOEK LOKEREN: "Jonge gasten hebben het overleefd"

• Lokeren vertoeft van 7 tot 13 januari in het Spaanse Campoamor

Lokeren rondde vanmiddag haar stageweek in het Spaanse Campoamor af met winst tegen het Zuid-Koreaanse FC Seoul. Enige doelpunt van de wedstrijd werd gescoord door Steve De Ridder.

Opvallend nog in die wedstrijd tegen het Zuid-Koreaanse Seoul -een match die Lokeren trouwens behoorlijk in handen had- jongeren Joran Triest, Arno Monsecour en Gil Van Moerzeke kregen allen een halfuur speelgelegenheid. Dat die jongens deze week zonder kleerscheuren doorkwamen en het meer dan behoorlijk deden, is voor Lokeren-assistent Arnar Vidarsson een van de lichtpunten deze week.

“De wedstrijd tegen Seoul was een prima afsluiter van een zware week”, vertelt hij ons. “Hét lichtpunt was dat die jonge gasten de week effectief hebben overleefd. De velden lagen hier heel hard, harder dan anders, er werd heel veel getraind. Niet evident om dan te overleven als jonge gast. Zij hebben alles meegetraind en twee keer halfuur gespeeld: dat is dus zeker positief.”

“We werkten deze week voornamelijk op het conditionele”, gaat Vidarsson verder. “Volgende week willen we dan wat scherpte en tactiek inslijpen. De wedstrijd tegen Seoul was al een heel pak beter dan woensdag. Het blok stond er. We kunnen stellen dat dit een prima stage was. We weten waarom we al jaren naar hier komen. Ik ben absoluut voorstander van het Spaans overwinteren. De jongens kunnen zich heel heel de tijd concentreren op het voetbal en op niks anders. Veel jongens hebben thuis kinderen en hoeven nu even geen huishoudelijke taken te doen. Even geen familiale verplichtingen. Bovendien is het hier gewoon ook naar omstandigheden toe, heerlijk voetballen, als je weet wat voor weer het op dit moment in België is.”

Lokeren keert morgenvroeg vroeg terug naar België. Na de middag staat er op Daknam nog een training gepland, zondag en maandag zijn de spelers vrij. Vanavond trekt de zo goed als voltallige spelersgroep naar Torrevieja voor een gezamenlijk diner.

Nog niet eens zo gek lang geleden was hij de beste speler bij Moeskroen. Nadat hij amper iets toonde bij Waasland-Beveren werden veel wenkbrauwen gefronst toen hij naar Lokeren trok, maar kijk: Julian Michel is ondertussen onmisbaar voor Peter Maes. Koen Persoons heeft een opvolger, zo lijkt het wel. "Ik wil niemand vervangen of opvolgen.”

Sterkhouder bij Moeskroen, onzichtbaar bij Waasland-Beveren en nu stilaan steunpilaar op het middenveld bij Lokeren. "Zo gaat het leven", vertelt Julian Michel ons. "Soms gaat alles mee, soms zit het tegen. Ik zal niet euforisch worden als het meezit, maar ook niet kapot zijn als het even tegengaat. Ik blijf altijd dezelfde."

Nochtans, verschillen zijn er effectief. Bij Waasland-Beveren moest hij opboksen tegen kapitein Ibrahima Seck, terwijl ze bij Lokeren halsoverkop -op de allerlaatste dag van de zomermercato- een stand-in zochten voor de naar OHL vertrokken Koen Persoons.

"Seck was mijn directe concurrent, de kapitein, die een heel belangrijke rol had in de ploeg. Hij speelde altijd", vertelt Michel ons. "Ik kon niet in het team raken. Daarom koos ik voor Lokeren. Hier wou ik meer speeltijd verzamelen, terwijl ik bij Waasland-Beveren slechts derde, vierde keus was. Ik moest er weg, want bij zo'n bijrol wilde ik me niet neerleggen."

Het werd een schot in de roos. Het duo Overmeire-Michel zet de lijnen uit, Lokeren sprokkelde net voor nieuwjaar 7 op 9.

"Ik vind stilaan mijn beste vorm terug, ja", bevestigt Michel. Al wil hij zeker niet de nieuwe Koen Persoons genoemd worden. "Het flatteert me dat je me met hem vergelijkt, maar Persoons is hier op Lokeren zowat een icoon. Ik wil echter niemand opvolgen of vervangen. Ik ben wie ik ben en prijs me gelukkig dat ik hier bij Lokeren mag spelen. Ik ben titularis bij een club in 1A, ik voel me hier goed, heb een band met de spelers en de staf, al moest ik uiteraard even zoeken naar mijn plaats in het begin. Er zijn veel mensen die het met minder moeten doen. Ik dank God dat hij me hier bracht."

Twee trainingen op het programma bij Lokeren, voor de laatste keer deze stage. Miric en Maric mochten 's namiddags een deel van de training meedoen, nadat ze 's morgens nog individueel werkten. Beide Balkanboys zijn goed op weg om eerstdaags weer aan te pikken bij de groep. Söder krijgt aangepast schoeisel om zijn achillespees te ontlasten en mag normaal morgen meedoen in de wedstrijd tegen Seoul (aftrap om 15u). Benchaib (hersenschudding) mocht lopen, De Sutter (schouder) houdt het op fietsen. De dokter onderzocht de aanvaller van Lokeren vanmiddag. De blessure lijkt op het eerste zicht mee te vallen, al zullen er thuis nog enkele onderzoeken moeten gebeuren.

Ondertussen sijpelde het nieuws door dat de transfer van Ofkir naar Panionios is afgeketst. De looneisen van de Noorse middenvelder lagen te hoog voor de Griekse eersteklasser, die hem wou huren met optie. Lokeren bekijkt of er nog andere clubs geïnteresseerd zijn. Naar verluidt zouden er enkele Noorse ploegen geïnformeerd hebben, maar gaf Ofkir al te kennen liever niet terug te willen keren naar Scandinavië. Wordt vervolgd.

Morgenvroeg traint Lokeren nog één keer op Spaanse bodem, 's namiddags is er dan de tweede oefengalop, zaterdagochtend keert de ploeg terug naar huis, waarna er 's middags op Daknam nog een laatste keer wordt getraind. Nadien zijn de spelers twee dagen vrij.

3-4 verlies tegen derdeklasser Elche, maar toch was Peter Maes allesbehalve een aangeslagen man toen we hem kort na affluiten spraken. Integendeel, de Lokerse T1 is uitermate positief over het Lokerse oefenkamp tot nog toe.

Lees HIER het volledige wedstrijdverslag!

Na de middag stond er een training op het programma. Overmeire en Söder kregen uit voorzorg rust om overbelasting te vermijden. Benchaib moest vroegtijdig naar de kant; hij kreeg tijdens een duel een slag op de neus en moest bloedend de training staken. Hij voelde zich ook een beetje duizelig. Morgenvoormiddag om 11 uur speelt Lokeren een oefenpartij in Campoamor tegen Elche.

Een vrij pittige dag die stevig begon, zo omschrijft Killian Overmeire ons de afgelopen dag van Sporting Lokeren op stage. “Opstaan en gaan lopen, bovendien dan nog geen meter vlak: dat voel je wel”, vertelt hij ons. “Het was toch een dikke 40 minuten, op en rond het golfterrein, een rare ervaring. Het is bij mijn weten de eerste keer dat we dat op stage doen. Waarom? Geen idee, maar ik ben er geen fan van (lacht) Als je om kwart voor acht moet gaan lopen, dan sta je om half acht op en begin je op automatische piloot én met reuzenhonger te joggen. Want als ik wakker ben, wil ik altijd zo snel mogelijk eten. Voor het overige is zo’n stage weinig bijzonders eigenlijk. Trainen, eten, rusten, trainen, eten, enzovoort. Wel leuk dat het in het zonnetje is. Dat maakt het allemaal wel wat aangenamer.”

Jean Mendy is de enige wintertransfer van Lokeren tot nog toe. Tussen twee trainingen door vond hij even een gaatje voor een babbel met ons. Mendy is een 27-jarige Noorse aanvaller met Senegalese roots.

“Ik kreeg mijn opleiding in Frankrijk en wou na een paar jaar Noorwegen weer terug naar ‘Europa’, naar Frankrijk of België of zo. België lijkt me perfect als nieuwe uitdaging”, vertelt hij. Of hij beseft dat Lokeren broodnodig een doelpuntenmaker kan gebruiken?

“Ik ben een aanvaller, dus ik doe niets liever dan scoren. Ik zal mijn best doen om het team aan goals te helpen. Van druk op mijn schouders heb ik nog niets gevoeld voorlopig, maar ik ben hier natuurlijk nog maar net. Ik zal hard werken om op de juiste plaats te staan en mijn kans te grijpen. Tonen wie ik ben en mijn spel spelen. Ik besef dat de mensen veel van me verwachten op basis van mijn statistieken, maar het is niet altijd evident om in een andere competitie meteen je mannetje te staan. Ik ben benieuwd.”

Nog geen minuut met de A-kern getraind, maar nu onverwacht wel mee op stage naar het Spaanse Campoamor. Een droom werd gisteren werkelijkheid voor de jonge Gil Van Moerzeke. "Ik had kippenvel toen ze me opbelden", vertelt hij ons.

"Ik speel ondertussen 12 jaar bij Lokeren, van m'n 7. Als supporter stond altijd in de spionkop achter het doel. En nu mag ik plots samen trainen met jongens als Killian Overmeire. Ongelofelijk eigenlijk." Gil Van Moerzeke lijkt het zelf allemaal nog niet goed te geloven wat hem nu overkomt. Doordat het paspoort van aanvaller Yusuf Lawal niet in orde was, en die dus niet mee kon, besloot trainer Peter Maes, pas op het allerlaatste moment, om in de plaats de jonge centrale verdediger mee te nemen.

"Ik had wel even kippenvel toen ik vrijdag telefoon kreeg of ik zaterdag kon meetrainen met de eerste ploeg en mee op stage mocht", gaat Van Moerzeke verder. "Ik trainde nooit eerder mee met de A-ploeg. Ongelofelijk. Ik heb wel wat dingen moeten regelen met school (Van Moerzeke zit in een zevende jaar Beveiliging, red) maar dat was uiteindelijk allemaal geen probleem. Zaterdagavond vlug mijn koffers gepakt en na een korte nacht stapte ik gisterochtend de bus op richting Spanje. Ik ga keihard werken en me op elke training proberen tonen", besluit Van Moerzeke, die, wat we zagen na de eerste trainingen, de overstap naar het eerste elftal behoorlijk vlot verteerd.

"Ik heb nog geen profcontract bij Lokeren, dus wie weet wat er allemaal uit de bus komt. Ik heb er alleszins veel zin in. Ik was wel een beetje nerveus bij de eerste training, maar dat gevoel was snel weg. Ik ben eens benieuwd. Het zal allemaal heel wat sneller gaan dan ik gewoon ben vermoed ik. De trainer stelde me wel al gerust dat hij in me gelooft en dat ik gewoon m'n ding moet doen, zoals in de wedstrijden met de beloften."

Onze man ter plekke liet Peter Maes zelf vertellen hoe de eerste stagedag van Lokeren is verlopen. Een verhaal van korte landingsbanen, een gretige groep en drie trainingen per dag.