Beke: 'Wij hebben nooit om ontslag Francken gevraagd'

Na afloop van het CD&V-partijbureau heeft voorzitter Wouter Beke gezegd dat zijn partij nooit het ontslag van Theo Francken gevraagd heeft, en dat het onderzoek naar de repatriëringen in Soedan geen persoonlijke kwestie is om Francken al dan niet te beoordelen. De kwestie werd actueel nadat N-VA-voorzitter Bart De Wever zondag duidelijk maakte dat zijn partij uit de federale regering zou stappen als de andere coalitiepartners op Franckens ontslag zouden aansturen.

km, rdc, san, cvs

Bestuurder Hans Maertens van werkgeversorganisatie Voka waarschuwde maandagochtend dat een val van de regering slecht nieuws voor de ondernemers zou zijn. ‘Er ligt heel wat werk op de plank. En nu kibbelen, nog eens kibbelen, daar is niemand bij gebaat.’ Wat later schaarde vicepremier Kris Peeters (CD&V) zich achter die mening. Volgens hem wordt er ‘heel veel perceptie’ gecreëerd in het Soedan-dossier. Daarin ligt staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken onder vuur over de vraag of gerepatrieerde Soedanezen bij hun terugkeer gefolterd zouden zijn en over de vraag of hij de premier correct heeft ingelicht over de organisatie van de terugkeervluchten.

Peeters herinnerde eraan dat het kernkabinet beslist heeft om een onderzoek te laten uitvoeren naar de eventuele folteringen en dat staatssecretaris Francken en N-VA-vicepremier Jan Jambon daarbij aanwezig waren. Peeters vindt dat de resultaten van dat onderzoek afgewacht moeten worden en dat daar de nodige gevolgen aan gegeven moeten worden, al benadrukt de vicepremier dat hij niet op die conclusies wil vooruitlopen.

'Nooit om ontslag gevraagd'

CD&V-voorzitter Wouter Beke voegde daar maandagmiddag aan toe dat het onderzoek naar de repatriëringen geen persoonlijke kwestie is om al dan niet Francken te beoordelen. Het onderzoek in Soedan heeft als enige doel om na te gaan wat beter kan in de toekomst. Bovendien heeft CD&V nooit om het ontslag van Francken gevraagd, klinkt het.

'We hebben de politieke situatie grondig besproken', klonk het na afloop van het partijbureau. 'Ik herhaal nu dat de positie van de staatssecretaris alleen afhangt van zijn persoonlijke deontologie. Voor de rest zijn er al excuses geweest aan de premier en is er verder niets aan de hand.'

Volgens Beke zouden vervroegde verkiezingen bovendien 'geen goede zaak' zijn en zijn die dus 'niet aan de orde'. CD&V is van plan om de rit uit te doen, 'de burgers verwachten dat ook'. Ook Beke wil niet 'spelen met de potentiële economische groei. Nu met vuur spelen zou onverstandig zijn.'

Bij Open VLD klinkt een gelijkaardig geluid. De regering-Michel zal dus verder regeren, ongeacht de uitslag van het onderzoek in Soedan. Maar of de regering nog veel zal kunnen klaarspelen is een ander paar mouwen. Het spierballengerol van N-VA heeft diepe wonden geslagen.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Wat vervroegde verkiezingen de N-VA kunnen opleveren

De Wever blijft vierkant achter Theo Francken staan. © BELGA

De kaarten liggen veruit het best voor N-VA bij eventuele vervroegde verkiezingen. Maar de kans dat de federale regering effectief valt, is erg klein.

‘Als men aan Theo Francken vraagt om ontslag te nemen, dan zal de N-VA zich terugtrekken uit de regering. Ik sta achter Theo en ik zal hem niet laten vallen’, maakte N-VA-voorzitter Bart De Wever gisteren heel duidelijk tijdens de nieuwjaarsreceptie van de stad Antwerpen. Het was de eerste keer dat de voorzitter zo expliciet dreigde met de val van de regering-Michel.

Een vast ritueel

De speculaties over de val van de regering-Michel en vervroegde verkiezingen beginnen stilaan een vast ritueel te worden. Eind vorig jaar stapelden de geruchten over vervroegde verkiezingen zich ook al op, maar die werden uiteindelijk in april de kop ingedrukt met het befaamde Kumbaya-moment tussen de premier en de Vlaamse partijvoorzitters. Maar de vrede hield niet echt lang stand. Na het zomerakkoord nam de spanning opnieuw dag na dag toe, om vandaag te eindigen in een nieuwe crisis.

Een uitgebreide trofeeënkast

N-VA heeft het grote voordeel dat het al kan uitpakken met een uitgebreide trofeeënkast, als het tot vervroegde verkiezingen zou komen. Met de hervorming van de vennootschapsbelasting – die nog voor het zomerreces gestemd raakte – is de laatste belangrijke trofee binnengehaald. Maar ook dé taxshift schrijft de N-VA op haar conto, de hervorming waar volgens de meerderheid de huidige economische voorspoed uit voortvloeit. En de manier waarop goudhaantje Theo Francken het migratieprobleem aanpakt, staat helemaal bovenaan in die trofeeënkast.

Dat is heel anders bij bijvoorbeeld CD&V. Het beeld blijft hangen van een partij die geen van deze hervormingen echt omarmt, maar de hele tijd is blijven aandringen op de een of andere vorm van belasting op vermogen, zonder succes trouwens. De taks op de effectenrekening, door premier Michel uit zijn hoed getoverd om CD&V te sussen, is in tegenstelling tot de vennootschapsbelasting niet voor het kerstreces door het parlement geraakt. CD&V-vicepremier Kris Peeters neemt dit weekend in De Tijd wat afstand van die taks en doet daar een schuchtere poging om het regeringsbeleid te omarmen. De partij wacht ook al een hele bestuursperiode op een regeling voor de Arco-coöperanten.

Lokale verkiezingen over nationale thema’s

N-VA mag vandaag dan wel afgetekend de grootste partij zijn, bij de lokale verkiezingen blijft CD&V veruit de grootste uitdager. De partij is en blijft lokaal heel sterk verankerd en levert meer dan 130 burgemeesters. N-VA beschikt nog niet over de ingebakken lokale kracht waaraan CD&V decennialang gebouwd heeft. Maar die kracht kan N-VA het makkelijkst wegspoelen met een nationale campagne. Dat is de partij sowieso van plan, maar als de federale verkiezingen samenvallen met de lokale, gebeurt dat vanzelfsprekend. En als de aanleiding dan Francken is, wordt identiteit – het gedroomde thema voor N-VA – de inzet van de verkiezingen. Het is veel minder evident om die regering bijvoorbeeld te laten vallen over het Energiepact, een thema dat de electorale harten veel minder beroert. Daarvoor wil je als partij niet de verantwoordelijkheid dragen om het land in chaos te storten.

Maar de werkgevers morren

Maar vervroegde verkiezingen betekenen automatisch chaos. En daar hebben werkgevers een broertje dood aan. Werkgeversfederatie Voka waarschuwt voor chaos. ‘Een dergelijke crisis zou heel slecht zijn voor ons bedrijfsklimaat en voor onze reputatie in het buitenland’, zegt gedelegeerd bestuurder Hans Maertens op de VRT-radio. ‘Er moet nog anderhalf jaar geregeerd worden.’

Een val van de regering een jaar geleden zou problematischer geweest zijn. Maar intussen trekt de economie aan wel nog beneden het Europese gemiddelde – en draait de jobmotor. Een verdienste die deze regering, met N-VA op kop, op haar hoed steekt.

Wat met de Vlaamse regering?

De federale regering kan in theorie vallen, maar dat is anders met de Vlaamse. Het Vlaamse parlement is een legislatuurparlement en kan niet vallen voor de zittingsperiode van vijf jaar voorbij is. Dus die verkiezingen vinden sowieso plaats in 2019, samen met de Europese. En wat gaat die Vlaamse regering – geleid door N-VA’er Geert Bourgeois – nog klaarspelen in de politieke chaos die sowieso op een verkiezing volgt? Veel zal dan afhangen of CD&V en Open VLD op dat moment Bourgeois een koekje van eigen deeg willen geven, of daarentegen van mening zijn dat ze electoraal nog het meest winnen door zich verantwoordelijk te blijven gedragen.

Er zijn grenzen aan elke vernedering

Als vervroegde verkiezingen N-VA al electorale winst zouden opleveren, blijft de kans heel klein dat de Vlaams-nationalisten een absolute meerderheid halen. Als ze beleid willen voeren of het land in een andere plooi laten vallen, zal de partij sowieso bondgenoten nodig hebben aan weerszijden van de taalgrens. En die maak je niet door alle mogelijke bondgenoten zwaar te vernederen door met de spierballen te rollen. Premier Charles Michel (MR), de man die de moed had om als enige Franstalige partij met N-VA te regeren, wordt dag na dag vernederd als het schoothondje van De Wever.

‘Chantage maakt geen indruk’

Hoever is het al gekomen, als je als premier expliciet moet zeggen ‘dat hij zijn eigen weg blijft gaan’? ‘De chantage maakt op mij geen indruk’, verduidelijkte de premier vanmorgen nog eens op RTL. De kans dat de regering over de kwestie-Francken valt is erg klein. De premier benadrukte ook dat ‘het doel van het onderzoek (in Soedan, red) niet is om te weten of Theo Francken moet aftreden’, maar om ‘lessen te leren voor de toekomst’. Op die manier ontmijnt hij nog eens de crisis, nadat hij vorige week al via een Facebookbericht duidelijk maakte dat het beleid van Francken, inclusief de beslissing om Soedanezen terug te sturen, het regeringsbeleid is. Over het feit dat Francken hem foute informatie gaf om het parlement in te lichten, zwijgt hij zedig. Ook de andere regeringspartijen hebben vandaag niets te winnen bij vervroegde verkiezingen. ’We hebben nooit ontslag Francken gevraagd’’Wij hebben nooit om het ontslag van Francken gevraagd’, maakte ook CD&V-voorzitter Wouter Beke duidelijk na het partijbureau. Ook voor hem dient het onderzoek in Soedan om het beleid te evalueren en niet Francken zelf. ‘Wij zijn trots op deze regering en we blijven gewoon hard voortwerken. Niemand zit te wachten op een regeringscrisis’, klonk het dan weer bij Open VLD-voorzitter Gwendolyn Rutten.De Wever zei vanmorgen dan weer dat ‘hij niemand chanteert. Ik geef alleen het standpunt van mijn partij. Ik laat geen enkele regering vallen.’ En ook dat is geen slecht scenario voor N-VA. De partij domineert deze regering. Dat is nu nog eens duidelijk geworden.