In de strijd tegen seksuele intimidatie op straat denkt Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) aan alle mogelijke middelen, ook aan het inzetten van zogenaamde ‘lokvrouwen’, agentes in burgerkledij die nafluitende en achternalopende mannen op heterdaad kunnen betrappen en beboeten.

Maar werkt die tactiek ook? Mechelen probeerde het als eerste in Vlaanderen, in 2012, maar stapte al snel van dat plan af. ‘Het effect was niet zo groot’, geeft burgemeester Bart Somers (Open Vld) toe. “Waarom het mislukte, weet ik niet precies. Ik kan alleen maar gissen. Misschien gedroegen de vrouwen zich nog te veel als een agent, door te veel te observeren zoals aangeleerd op training? Misschien viel dat op.”

De agentes liepen niet specifiek in een kort rokje over straat, maar in gewone stadskledij. Want seksuele intimidatie, aldus Somers, treft niet alleen jonge meisjes maar ook vrouwen van middelbare leeftijd.

Door het geringe effect veranderde de stad het geweer van schouder. Mechelen zet sindsdien zwaar in op preventie en op een nauwe samenwerking tussen politie en parket. Die intense aanpak leidde het afgelopen halfjaar tot 24 processen-verbaal.

Ultimum remedium

Ook Rotterdam denkt al langer na over het gebruik van ‘lokvrouwen’, maar botst op juridische argumenten. Pas als alle andere middelen niet blijken te werken, kan uitlokking als ‘ultimum remedium, luidt het. Maar aangezien de stad pas op 1 januari begon met een beleid tegen seksuele intimidatie op straat, kan het de uitzondering nog niet aanvragen, aldus het kabinet van wethouder Joost Eerdmans. In afwachting lanceerde Eerdmans, bevoegd voor Veiligheid en Handhaving, een speciale app voor de smartphone, waarmee vrouwen met één druk op de knop kunnen aangeven waar en wanneer ze lastig gevallen werden. “Op basis van die info worden dan handhavers naar de buurt gestuurd”, zegt zijn woordvoerder.