Duitsland sloopt alweer dorp en historische kerk voor bruinkool
Ondanks protest van de plaatselijke bevolking en activisten is de Sint-Lambertusbasiliek van Immerath gesloopt. Het duizendjarige dorpje ging al eerder volledig onder sloophamer. Immerath is het zoveelste dorp dat moet wijken voor het bruine goud, de Duitse bruinkool. "Door de energiewende kan Duitsland niet zonder bruinkool", zegt correspondente Judith Van de Hulsbeek in "De wereld vandaag" op Radio 1. "Duitsland moet afstand nemen van haar groen imago."
De gesloopte Sint-Lambertusbasiliek in Immerath was al eerder ontwijd, maar deze week nog werd er een laatste dienst gehouden. Actievoerders van Greenpeace zijn deze week door de politie ontzet. De kerk werd vanwege haar enorme twee torens plaatselijk een basiliek genoemd. Ze dateert uit de negentiende eeuw.
Gigantische "schaufelradbagger" of baggergraafwielen zullen de komende jaren de bovenste laag van de streek afgraven, waarna het delven van bruinkool kan beginnen. De inwoners van Immerath verhuisden eerder al. Zelfs de doden op de kleine begraafplaats werden verhuisd. De inwoners kregen een financiële compensatie nadat ze onteigend werden. De meesten wonen nu in Neu-Immerath, acht kilometer verder.
Onteigeningswet van de nazi’s
Immerath, goed 55 km van de Belgische grens, moest wijken voor de uitbreiding van bruinkoolmijn Garzweiler. Al 14 dorpen in de streek zijn Immerath voorgegaan in het gebied in Noordrijn-Westfalen. Correspondente Judith Van de Hulsbeek: "De mijn is 66 km2 groot, dat is de omvang van de stad Luik. Maar bruinkool blijft gegeerd, en er is nog geen sprake van een einde van de uitbreiding."
De Duitse onteigeningswet is heel flexibel als het gaat om het delven van brandstoffen. Ze werd nog door het naziregime uitgevaardigd in 1937. De beleidsmakers van de laatste decennia, waaronder een rood-groen bestuur, hebben de wet nooit in twijfel durven trekken. De economische belangen waren te groot.
Nog dorpen moeten verdwijnen
"40 procent van alle energie in Duitsland komt ook vandaag nog uit kolen. Het gebruik stijgt door de energiewende en de sluiting van de kerncentrales", stelt Judith Van de Hulsbeek. "En we mogen zeker de factor tewerkstelling niet vergeten. Duizenden werken nog steeds in de kolenindustrie. In de toekomst zullen er nog verschillende dorpen aan moeten geloven. Ten oosten van Berlijn is er een gebied waar nu al enkele spookdorpen liggen. Dorpen die zijn ontruimd en op de sloop wachten."
Vooral in het Sorbisch gebied in het oosten van Duitsland zullen de komende jaren nog woon- en natuurgebieden moeten verdwijnen. Bruinkool blijft ook de komende jaren een belangrijke energiebron. Judith Van de Hulsbeek: "Duitsland is een van de koplopers als het gaat om vergroening. Maar je kan daar steeds meer vragen bij stellen. Echte beslissingen durven ze niet nemen. Niet over sluiting van steenkoolcentrales en zeker niet over de vervuilende auto-industrie. Duitsland moet stilaan afstand nemen van haar groene imago."
