Alles loopt op wieltjes voor Jelle Van Damme: "Europees voetbal? Waarom niet?"

Hij gaat er voor zitten in de lobby van het La Finca Golf Resort. Jelle Van Damme zakt wat weg in het oranje leder van de divan, slippers op de grond en voeten onder zijn benen gemoffeld. Het in Algorfa al ingeburgerde pokeravondje kan vanavond een uurtje wachten. "Ik ben moe, maar dat hoort bij een stage. Het is pittig. Lange, stevige trainingen. Bölöni staat ervoor gekend. Voetballers lopen altijd te zagen op zo'n stage, maar we weten wel waarom we dit allemaal doen."

"Ik heb een aanpassingsperiode nodig gehad en langer dan ik gedacht had. De trainingsarbeid, het klimaat... Het is anders. In LA trainden we minder lang. Daar zaten we met veel ervaren spelers die zelf wel wisten wat ze moesten doen en laten. Ik heb wat gesukkeld in het begin bij Antwerp. Slechte velden, andere accommodatie ook. Ik kwam van biljartvelden en mooie faciliteiten. Eigenlijk besefte ik dat ik altijd verwend geweest ben op dat vlak. Die knop heb ik moeten omdraaien, maar ik ben er wel doorgekomen. Ik maal weer meer kilometers nu ik niet meer centraal, maar op links speel. Makkelijk drie meer per match. Dat heeft er ook mee te maken. Ik ben sowieso fitter dan in Amerika. Mijn cijfers bewijzen het."

"Tuurlijk. Dat is fijn. Ik wist goed genoeg dat ik hier direct een goed gevoel zou hebben. Dit is een club voor mij en de fans dachten waarschijnlijk ook: 'Dat is een speler die hier past.' Supporters zien heel snel dat ik mijn kop ervoor leg. Ik ben wel sociaal en maak graag plezier, maar als ik serieus moet zijn, kan ik ook serieus zijn. Ik hoor wel eens dat mensen die me niet kennen, denken dat ik een agressieveling of een arrogante kerel ben. Zo kom ik op het veld misschien wel eens over. Ik kan één minuut voor de match nog gek doen, maar vanaf het moment dat die bal rolt, wil ik maar één ding en dat is winnen. Als ik een klootzak moet zijn om te winnen, zal ik dat zijn. Maar buiten het voetbal ben ik een joviale kerel."

"Ik denk het niet. Ik voel me goed en het komt er nu op aan om dat tot het einde van het seizoen door te trekken. Er komen belangrijke wedstrijden aan."

"Goed. Egor (Nazaryna red.)... Het is 'ne goeie'. Daar zit veel potentieel in. Goede voeten, goede passing, hij ziet het ook. Het meeste verwacht ik van Romain. Die is supersnel. Pitroipa ken ik van in Duitsland. Hij heeft ervaring en die gaan we kunnen gebruiken. En Mendy was me al opgevallen in een match tegen de beloften. Hij doet goed mee en toont veel inzet, maar ja, dat moet bij Bölöni."

"Zijn koppigheid en in tweede instantie zijn perfectionisme. Hij doet op training dingen die hij 20 jaar geleden ook al deed, maar hij wijkt er niet van af. Al die afzonderingen, is dat fijn? Neen, maar er is altijd wel een pipo die niet gezond eet of te laat gaat slapen en dus heeft hij gelijk dat hij het doet. Het feit dat we vierde staan, daar heeft hij toch veel mee te maken. Je mag het draaien of keren hoe je wil, het is toch 'his way'. Hij weet ook alles van iedere ploeg. Hij zet los alle rugnummers op het bord en is altijd heel voorbereid. Hij houdt vast aan zijn werkwijze. Dat is Bölöni. Heel fijne mens trouwens, buiten het voetbal bedoel ik dan."

"Dat is een feit, maar op het einde van de dag zijn het de punten die tellen."

"Wat is dat eigenlijk voor een flutterm? Wie heeft dat ooit uitgevonden? Ze zouden dat woord moeten schrappen. Welke ploeg speelt er in België champagnevoetbal? Genk staat voor verzorgd voetbal, maar waar staan ze? Brugge, dat is een machine, die ploeg zit goed in mekaar. Ze staan eerste met misschien wel 50 punten, maar die spelen ook realistisch voetbal."

"Ik denk dat we daar wel verdiend staan. Sowieso."

"Neen, er zit nog rek op. Mentaal zitten we goed. We hebben vertrouwen. We mogen niet arrogant worden, maar bijna iedereen is al bezig met die wedstrijd van de 21ste tegen Club. Het enige wat we nog willen, is thuis vaker winnen. Dat kan ook perfect op de manier waarop we op verplaatsing spelen. De meeste trainingen die we doen, zijn gericht op ons blok, maken dat iedereen goed staat. Tot in de perfectie soms en het werkt. Als we straks met die snelle jongens ook nog efficiënt worden voorin... Dan kunnen we dodelijk zijn. We hebben bovendien een fitte ploeg. We lopen meer in de tweede helft dan in de eerste. Soms hoeven we zelfs niet te wisselen omdat niemand er door zit. Dat zie je niet vaak, hoor."

"Dat is gazettenpraat. We kunnen ons wel niet meer wegsteken en dat gaat misschien wel voor wat meer druk zorgen. Het zou toch dom zijn als we er nu niet voor uitkomen dat we voor play-off 1 gaan? Iedereen is weer bijna fit en dan komen die nieuwe gasten er straks nog bij. Luxeproblemen, hé. Als we er nog langs grijpen, hebben we het aan onszelf te wijten. Dat wel. We moeten die eerste matchen nu goed doorkomen. Dan zullen we er dichtbij zijn."

"Waarom niet? Dat zou toch sjiek zijn. Ik merk wel dat het leeft in de club en voel het ook in de spelersgroep. Niks is onmogelijk. Het zou uniek zijn, maar de honger is groot. We beseffen dat we bezig zijn met iets fantastisch. Nu gaan de verwachtingen ook van buitenaf beginnen te komen."

"Natuurlijk voel ik dat. Daar moet ik eerlijk in zijn. We hebben gelukkig een goede medische staf en die mensen staan 24 op 24 klaar om ervoor te zorgen dat we er de volgende dag weer tegenaan kunnen. Ik ken mijn lichaam en weet wat ik moet doen en laten. En af en toe knallen we er eens een ontstekingsremmertje tegenaan. (lacht)"

"De laatste jaren bekeek ik het altijd jaar per jaar, maar zoals ik me nu voel... Ik ben nog fit. Deze club past bij me en vice versa. Ik amuseer me nog elke dag. Dat zie je ook aan mij. Ik besef dat ik een luxeleven heb. Dat ik kan doen wat ik graag doe en daar nog goed mijn boterham mee verdien ook. Ik kan hier nog wel een paar jaar blijven. Eerst als voetballer en daarna zien we wel."