Manager van het Jaar Michèle Sioen: "Als vrouw heb ik meer kansen gekregen"

Proficiat, na drie nominaties eindelijk Manager van het Jaar. Hoe voelt dat?

"Weet je, ik was niet echt uit op die titel. Ik heb zitten denken aan de vloek, die zo'n paar jaar rond die titel is blijven hangen. Maar nu kan ik zeggen dat ik er echt blij mee ben. Deze titel is een mooie erkenning. Zeker omdat ik merk dat mijn mensen er blij mee zijn. En een manager is maar zo sterk als het team dat erachter staat."

Een vrouw als Manager van het Jaar is wel een curiosum. U ben slechts de derde in meer dan dertig jaar. Verbaast dat u?

"Niet echt, want er zijn nu eenmaal meer mannelijke dan vrouwelijke CEO's. In zekere zin is dat logisch."

Hoe komt het dat vrouwen zo moeilijk doordringen tot de top van het zakenleven?

"Er zijn meer vrouwen met een universitair diploma dan mannen. Alleen is het voor een vrouw niet altijd even gemakkelijk om een professionele carrière te combineren met een gezinsleven. Tussen je dertigste en veertigste, net als je carrière moet maken, sta je in voor de opvoeding van je kinderen. Veel vrouwen haken dan af en daardoor zijn er minder vrouwen beschikbaar in hogere managementfuncties."

Zijn de tijden niet aan het veranderen?

"De mentaliteit is veranderd. De jongere mannen zijn vandaag bereid om meer huishoudelijke taken op zich te nemen. Meer vrouwen aan de top is een goede zaak voor het Belgisch bedrijfsleven. Het brengt diversiteit. En vrouwen die ervoor gaan, gaan er ook echt voor."

Heeft u van het vrouw-zijn ooit nadelen ondervonden in de zakenwereld?

"Integendeel, ik denk dat ik als vrouw meer kansen heb gekregen. Net omdat er meer en meer een tendens is naar diversiteit, en dat men zich realiseert dat de aanwezigheid van vrouwen aan de top of in een raad van bestuur goed is."

Er is de laatste tijd veel te doen over grensoverschrijdend gedrag. Heeft u daar zelf ooit mee te maken gehad?

"Nee."

Of daarvan ooit iets gemerkt in de zakenwereld?

"Nee. Ook niet in ons bedrijf. Anders had de HR-verantwoordelijke mij wel ingelicht."

Wat is uw mening over die hele MeToo-beweging?

"Dat is een moeilijke discussie. Het bestaat, dat is zeker, en grensoverschrijdend gedrag is ontoelaatbaar. Maar we moeten oppassen dat de slinger niet helemaal naar de andere kant doorslaat en men gaat overdrijven. Net zoals Catherine Deneuve nu zegt."

Een deel van de productie houdt Sioen in België. U staat bekend als voorstander van de maakindustrie in dit land. Hoe realistisch is het om die productie hier te houden?

"België kan niet alleen leven op basis van diensten. Industrie creëert jobs, en die jobs creëren welvaart. Het is dus belangrijk dat we ondernemingen blijven behouden en de productie zoveel mogelijk in eigen land houden. We gaan altijd industrie nodig hebben. Als bedrijf moet je anderzijds ook altijd kijken op welke manier je kunt inspelen op de noden en behoeften van de markt. En efficiënt produceren, zodat je competitief kunt blijven tegenover de rest van de wereld."

Wordt Sioen daarin geholpen door het huidig regeringsbeleid?

"De taxshift is een goede zaak, want we hadden grote problemen met de competitiviteit van onze bedrijven. Die loonhandicap is voor een stuk weggewerkt. Toch blijven die lonen nog altijd hoog, in vergelijking met landen als Portugal of Roemenië. Ik spreek dan nog niet van verre landen. Het is en blijft belangrijk om een klimaat te creëren dat ondernemerschap ondersteunt en promoot, net als innovatie en R&D. Want daar ligt onze toekomst."

Johnny Thijs toonde zich onlangs in een column in De Tijd veel minder positief. Hij vindt dat ook deze regering politieke moed mist. Zeker op budgettair vlak.

"Ik vind dat de huidige regering goed werk levert en heeft bijgedragen aan het herstel van onze economie. Niet alleen met de taxshift, maar ook met de hervorming van de vennootschapsbelasting, die absoluut noodzakelijk was. Dat is toch een mooie vooruitgang. Nu blijft nog het Energiepact over. Dat moet ervoor zorgen dat de kosten van energie betaalbaar blijft voor de bedrijven. Nu zijn we nog duurder dan Frankrijk, Nederland en Duitsland. Alleen denk ik dat we geen betaalbare energie zullen hebben door de kerncentrales tegen 2025 te sluiten. Ik zeg niet dat kernenergie de energie van de toekomst is. We moeten evolueren naar hernieuwbare energie, maar de kerncentrales sluiten tegen 2025 is te snel. Ik ben voorstander van het verlengd openhouden van de twee recentste kerncentrales."

Heeft u nog tijd om te genieten?

"Je zou het misschien niet verwachten, maar mijn man en ik zijn echte levensgenieters. We zijn een samengesteld gezin, met zes kinderen tussen 20 en 26 jaar. Vier van de zes zijn al aan het werk, ze zijn dus bijna allemaal het huis uit, en dat geeft ons mogelijkheden. We zijn kunstverzamelaars, en gaan in het weekend vaak tentoonstellingen bezoeken. Ik sport ook graag. Ik probeer tweemaal per week aan pilates te doen. Voorts fiets en wandel ik graag. Maar ik kan ook genieten van een goed glas wijn, liefst van Château La Marzelle. Al is dat geen vereiste."

En binnenkort van uw kasteel. Jullie hebben het kasteel Stuyvenberg in Brussel gehuurd. Is dat niet groot voor een koppel waarvan de kinderen bijna het huis uit zijn?

"Knokke blijft onze hoofdverblijfplaats, ook al zullen we vaak in Brussel zijn. De burelen van mijn man bevinden zich daar."

Is het op vraag van koning Filip dat jullie het kasteel van wijlen Fabiola betrekken?

"Nee, zeker niet. Het kasteel maakt deel uit van de Koninklijke Schenking, en die was op zoek naar een huurder voor dertig jaar. En mijn man is als projectontwikkelaar geïnteresseerd in grote projecten. Bovendien is hij van Laken. Het is dus een beetje jeugdsentiment dat speelt in onze beslissing."

Uw man, Marnix Galle, leidt Immobel. Valt dat mee, twee CEO's onder één dak?

"Jaja. (lacht) Tijdens de week werken we allebei heel hard, zodat we elkaar amper zien. We hebben dus eerder een weekendrelatie."

Praten jullie vaak over het werk?

"Ja, toch wel. We dagen elkaar uit en zijn tegelijk elkaars klankbord. Zowel Sioen als Immobel zijn beursgenoteerde bedrijven. De reglementen veranderen vaak en dan horen we van elkaar hoe we dat aanpakken. Maar niet al onze gesprekken gaan over het werk, hè."