Vooraf werd er vooral gespeculeerd over wanneer Wout van Aert zou wegrijden van de tegenstand. De vrees heerste dat de wereldkampioen al in de eerste ronde een definitieve kloof ging slaan, maar het werd een pak spannender. Pas na drie kwartier kon Van Aert een beresterke Laurens Sweeck achterlaten en naar zijn derde opeenvolgende Belgische driekleur rijden.

“Ik was nochtans goed vertrokken, maar maakte een fout. Daarna werd het een moeilijke race, maar ik moest erin blijven geloven. Maar ik weet dat in crossen zoals deze het laatste kwartier het lastigste is. En dat werd vandaag bewezen. Het was een hevige strijd, maar ik heb het toch kunnen afmaken.”

Sweeck maakte indruk. “Ik heb niet vaak iemand zo goed door het zand zien rijden”, stak Van Aert de loftrompet op voor de nummer twee. “Hij liet zien dat hij een klasbak is. Maar er zijn ook nog andere stroken op het parcours en daar heb ik het verschil gemaakt. Mijn doorzettingsvermogen levert me deze titel op. Zo gaat het al het hele seizoen, dat moeilijk begon, maar ik heb nooit het hoofd laten hangen. Door deze titel kan ik wel met een relaxed gevoel richting het WK trekken. Bij Mathieu moeten die voorbije WK’s toch in zijn hoofd zitten, terwijl dat ik vertrouwen daaruit heb geput.”

“Iedereen verwachtte dat het makkelijk zou worden, maar dat was het zeker niet. Het blijft een kampioenschap. Het was ook niet lastig te voorspellen dat Laurens (Sweeck, red) hier een belangrijke uitdager zou worden. Hij kan zich perfect voorbereiden op de kampioenschappen: als er een trui op het spel staat, is hij altijd sterker. Dit was dus zeker de moeilijkste van de drie.”

Het was lastiger dan verwacht, maar getwijfeld heeft Van Aert naar eigen zeggen nooit. “Ik heb ook niet gepanikeerd, al dacht ik wel dat we samen naar de finish zouden rijden. Een kampioenschap win je altijd op mentale kracht. Fysiek is iedereen top, het verschil maken doe je met het hoofd. Ik wist dat ik een hoog tempo moest aanhouden om hem te versmachten.

Van Aert kwam over de meet alsof hij een vogel was. “Het was vandaag de eerste cross met mijn nieuwe sponsor Red Bull. Ja, ik voelde hun vleugels wel. En ik had ze hier nodig ook.”

Nu het BK achter de rug is, mag de focus op het WK gericht worden. Op de Cauberg in Valkenburg start er met de Nederlander Mathieu van der Poel echter iemand anders als topfavoriet. “Ik tel acht overwinningen, pak de Belgische titel en ben leider in de Superprestige. Zo slecht is mijn seizoen dus ook niet. Ik voelde me de voorbije weken op stage ook al heel goed. Op het WK zal het nog iets beter kunnen. Net als de voorbije seizoenen is er maar één topfavoriet en dat is Mathieu van der Poel. Stress wordt dus zeker belangrijk in de aanloop naar dat WK. Het zal bij Mathieu in z’n hoofd zitten dat hij het al twee keer heeft laten liggen. Ik heb hem telkens kunnen kloppen, dus dat kan deze keer ook lukken. Voor hem is het ook van moeten omdat hij deze winter overal wint.”

Laurens Sweeck: “Gemiste kans”

Laurens Sweeck maakte lang aanspraak op de driekleur, maar op drie ronden van het einde ging het fout. “Ik reed de perfecte koers en geloofde in de titel tot in twee fouten maakte. Ik wilde de volgende ronde de achterstand goedmaken door goed door het zand te rijden, maar ik reed me vast. Het gat werd plots wel erg groot. Toen wist ik dat het gedaan was.”

“Mijn start was goed”, gaat hij verder. “Ik vond ook snel mijn eigen tempo en kon dat ook blijven volhouden. Ik heb me niet geforceerd. Of ik verrast ben met wat ik vandaag presteer? Ja en neen. Ik was naar hier gekomen om te winnen. Ik ben ook lang in strijd geweest om de zege. Het was wel tegen de wereldkampioen, hé. Ik mag blij zijn met mijn wedstrijd.”

Sweeck ging als een sneltrein door de zandstroken en legde zo Van Aert het vuur aan de schenen. Veel meer dan iedereen vooraf verwacht had. “Ik ken ook het geheim niet hoe je door het zand moet rijden, het lukt mij gewoon. Ik doe dat graag. Net voor de kerstperiode ben ik hier ook één keer komen trainen. Ik had dan ook het gevoel dat ik zijn evenknie was, maar naar het einde toe raakte ik vermoeid.”

Op een zandomloop als Koksijde toont Sweeck dat de kloof met de absolute top niet al te groot is. “Mathieu en Wout blijven buiten categorie. Ik probeer die kloof wel te verkleinen. Op omlopen zoals hier in Koksijde lukt dat aardig. Maar in een generatie met Wout en Mathieu zijn de kansen op een grote zege schaars. Dit was een gemiste kans, maar het is geen frustratie.”

Daan Soete: “Hier had ik alleen maar op kunnen hopen”

Dé verrassing op het eindpodium was Daan Soete, die het brons afsnoepte van ploegmaat Toon Aerts. “Ik had hier vooraf alleen maar op kunnen hopen. Ferm om op het podium te staan. Dit is veruit mijn mooiste moment bij de profs. Zandparcoursen liggen me wel. Toon was sterker op de rechte stukken, maar in de zandstroken was ik beter en kon ik telkens terugkomen.”

Soete is nog in strijd voor een WK-ticket. “Met deze uitslag en de voorbije wereldbekers zou ik een plek moeten kunnen afdwingen. Ik denk nu wel dat ik er bij zal zijn op het WK.”

Vriendin Sarah De Bie: “Eindelijk nog eens verse bloemen”

Ook Wout van Aerts vriendin Sarah De Bie was in de wolken na het BK. “Dit went nooit”, zegt ze met de overwinningsbloemen nog in de hand. “Dat is goed, want de vorige bloemen waren al verwelkt omdat hij al even geen cross meer had gereden.”

Van een kampioenschapsgevoel was vooraf geen sprake, volgens De Bie. “Wout heeft rustig kunnen toeleven naar dit BK. Hopelijk lukt dat ook richting het WK. Een titel verlengen is sowieso moeilijker dan eentje veroveren. Mathieu is in Valkenburg sowieso topfavoriet. Maar Wout heeft niets te vrezen. Alles op het gemakske en dan zien we wel wat het brengt.”

Maar als Wout de regenboogtrui niet pakt, vindt zijn vriendin dat niet zo erg. “Dan kan hij zijn Belgische driekleur eens aantrekken. Want dat heeft hij nog niet kunnen doen.”

Wat staat er vanavond nog verder op het programma? “Waarschijnlijk volgt er nog een feestje in Lille en eindigt het met vat bier. Misschien passeren we nog in het frituur. Alhoewel, ik zal sowieso nog een pak friet eten.” (lacht)