De eerste generatie moslimmigranten in België is volop aan het vergrijzen. Er zijn veel aanwijzingen dat de gemeenschap de zorg heel anders invult dan families zonder migratieachtergrond. Zo zijn er weinig moslims te vinden in woonzorgcentra. Moslims met Marokkaanse roots zijn bereid voor hun oude ouders te zorgen, ook als dat zwaar wordt. De professionele hulp is ook nog te weinig afgestemd op de behoeften van de gemeenschap, zo schrijft onze krant vandaag.

Vlozo, de koepelorganisatie van de private rusthuisuitbaters, merkt dat de vraag naar woonzorgcentra ook bij ouderen met een migratieachtergrond toeneemt, vooral dan in de steden. Ook moslims van de tweede generatie gaan nu immers vaak met twee werken, waardoor de zorg voor de ouders moeilijker wordt en ze aangewezen zijn op ouderenzorg.

Volgens Vlozo stemmen sommige van haar leden het aanbod af op de noden van ouderen met een migratieachtergrond. Zo bieden ze halalmaaltijden aan om ‘hen meer een thuisgevoel te geven’ en is de ruimte voor de eucharistie omgevormd tot een stilteruimte waar iedereen zich kan bezinnen.

Geen richtlijnen

Maar structureel zijn die initiatieven niet. De koepelorganisatie heeft daarover geen algemene richtlijnen. ‘De leden werken dat zelf uit’, zegt Véronique de Schaepmeester van Vlozo. Het hangt onder meer af van de populatie en de mogelijkheden binnen de organisatie. Om halalmaaltijden aan te bieden, is daarover bijvoorbeeld kennis nodig.’

Werner De Backer, directeur van het woon- en zorgcentrum Sint-Jozef in Lier, heeft de voorbije achttien jaar nog geen aanvragen gehad van moslimmigranten. ‘Mogelijk is dat omdat we christelijk geïnspireerd zijn, maar het kan zeker. We doen geen specifieke inspanningen om die groep te bereiken, maar dat doen we naar geen enkele groep.’

Thuisverpleging

Volgens David Talloen, inhoudelijke beleidsmedewerker bij de provincie Oost-Vlaanderen die jaren rond de problematiek heeft gewerkt, willen moslimouderen inderdaad vooral thuisblijven. ‘Er moet vooral ingezet worden op thuisverpleging en -zorg. Rusthuizen kunnen wel een oplossing bieden, maar ze zijn vaak te duur of er zijn te lange wachtlijsten.

Oudere allochtonen zijn vaak nog onvoldoende op de hoogte van het zorg- en dienstverleningsaanbod. ‘Maar daar bestaan zeker initiatieven rond om die kloof te dichten.’