OPINIE: "De mutualiteiten en het Riziv besparen op kosten van de patiënt"

Het probleem waar veel kinesitherapeuten mee worstelen, is dat die verhoging van een drietal euro de patiënt in feite een zevental euro zal kosten. Ter verduidelijking, een standaard behandeling zal bij een geconventioneerd therapeut € 22,26 kosten. Hiervan betaalt u € 6,25 zelf. Het Riziv komt tussen voor de overige 16,01 euro.

Bij een gedeconventioneerd therapeut zal voor een zelfde behandeling 25,50 euro aangerekend kunnen worden. Uw aandeel zal echter niet stijgen naar een logische € 9,49, maar naar € 13,49. Het Riziv verlaagt bij deze therapeuten haar bijdrage namelijk naar € 12,01!

Door een éénzijdige berichtgeving in de grote media – ook hier is de beroepsvereniging blijkbaar het zwakke broertje – weten de mensen niet dat de mutualiteiten en het Riziv op die manier besparen op kosten van de patiënt.

Met andere woorden, waarom worden patiënten die zich door een niet-geconventioneerde collega laten behandelen, gediscrimineerd door hen meer remgeld te laten betalen?

Dit verschil in terugbetaling van het aandeel van het ziekenfonds bestaat bijvoorbeeld niet bij artsen. Waarom dus deze discriminatie? Waarom verkleint de tegemoetkoming van de ziekteverzekeraars bij deze kinesitherapeuten met maar liefst 4 euro zodat de eigen bijdrage van de patiënt een onbegrijpelijke € 13,49 wordt in plaats van 9,49?
Het lijkt er sterk op dat men de kinesitherapeut wil afschilderen als de geldwolf die van de ene dag op de andere zijn honorarium opkrikt met zeven euro terwijl hij er in werkelijkheid iets meer dan drie euro op vooruitgaat.

En wederom zullen de zwaksten in de maatschappij hier de grootste dupe van zijn. Zij die door chronische aandoeningen 5 maal per week staan te zwoegen, te zweten, 3 keer vallen en het toch nog een 4e keer proberen teneinde conditioneel en functioneel niet nog verder achteruit te gaan. Zij worden nu ook financieel het meest geraakt. Of dacht u dat deze mensen uit pure luxe naar de revalidatie komen? Maar ook dat wordt netjes verzwegen.

Het is trouwens uit pure empathie met deze patiënten dat de deconventioneringsbeweging vorig jaar eerder beperkt is gebleven. Wij, de kinesisten, vonden het unfair dat deze patiënten het gelag zouden betalen voor de zoveelste besparingsronde. In 2017 werd een convenant opgesteld, waarin werd beloofd dat de conventie 2018 veel betere voorwaarden zou scheppen. De kinesitherapeuten geloofden dit en bleven braaf geconventioneerd.

Welnu, in de conventie 2018 blijft niets meer over van dit convenant! En hoezeer we ook inzitten met het (financiële) lot van onze patiënt, hoe gemotiveerd we ook zijn om talrijke, vaak kostelijke, bijscholingen te volgen teneinde onze patiënten een optimale revalidatie te garanderen, uiteindelijk gaan ook wij werken om onze families brood op de plank te schenken. Maggie De Block en haar - ongetwijfeld van enige fysieke ongemakken bespaard gebleven kabinet -, snoeit gewoon verder. Wij staan met de rug tegen de muur en een deconventionering is helaas de enige uitweg.

En nogmaals, dit zou nog niet eens zo problematisch zijn, ware er geen sprake van het discriminerende en onbegrijpelijke verschil in terugbetalingstarief.

Eerlijk gezegd maak ik me zorgen dat we met deze ingeslagen weg op een punt gaan komen, waar de kinesitherapie niet meer zal worden terugbetaald en enkel het gegoede deel van de maatschappij zich een degelijke en 'evidence based revalidatie' kan veroorloven. Dat heet niet 'toekomst', maar stuurt ons regelrecht terug het verleden in ….